De vorige twee delen (Deel 1 & Deel 2) zijn gewijd aan censuur, propaganda en de constructies en institutionalisering die worden toegepast door de overheden. Hierbij blijft de vraag openstaan: Welke agenda zit hierachter? Voor sommige onderwerpen ligt die vraag meer voor de hand dan andere. Dit geldt uiteraard voor iedere machinatie die wij in constructies en institutionalisering (legitimering) van mediabronnen kunnen herkennen. In dit derde deel over het vrije denken en de media wordt in de eerste plaats aandacht besteed aan een actueel onderwerp dat eenieder treft: Corona. Hoe kan het ook anders?
In het najaar van 2019 werd China en kort daarna de hele wereldbevolking geconfronteerd met een nieuw virus: Het SARS-CoV-2 ofwel het Coronavirus. Het bleek een zeer besmettelijk virus dat de luchtwegen aantastte, en als wij de berichten in de media moesten geloven, was het ook nog eens uitzonderlijk gevaarlijk. Toen binnen enkele maanden het virus in vrijwel alle uithoeken van de wereld opdook, kreeg het virus de status pandemie. De informatievoorziening die daarop volgde was beangstigend voor de burger, want er vielen veel slachtoffers, maar bovenal was de informatievoorziening soms tegenstrijdig en verwarrend.
Geneesmiddel of vaccin
In het tijdperk van een pandemie wordt naarstig gezocht naar een geneesmiddel of vaccin dat ons als wereldburger zou kunnen beschermen tegen de gevolgen van besmetting. Kort na de intrede van corona waren de grote farmaceutische bedrijven gestart met het ontwikkelen van een vaccin dat een preventieve werking zou hebben. Opvallend hierin was dat invloedrijke miljardairs als Bill Gates ten tonele verschenen met vurige pleidooien over de noodzaak van een vaccin. Inderdaad, niet een geneesmiddel, maar een vaccin. De eerste die de Holy Grail zou vinden, heeft letterlijk de wereld aan zijn voeten. Zonder twijfel kunnen wij vaststellen dat hier grote financiële belangen achter schuilgaan.
Vragen die dit oproept, leiden tot veel discussie. Staat de financiële druk die wordt uitgeoefend op de ontwikkeling van een vaccin niet de zoektocht naar een geneesmiddel (medicijn) dat curatief werkt in de weg? Vaccinatie heeft immers bekende nadelige effecten op de gezondheid. Zouden de investeerders in vaccins niet de overheden zelf moeten zijn in plaats van de nouveau riche miljardairs? Genoeg stof tot discussie en een aanloop naar de gebeurtenissen die volgden.
Al vroeg in het pandemische stadium van corona verschenen berichten in de media dat een circa 50 jaar oud malariamedicijn ook werkzaam is tegen Covid-1984. Diverse berichten van artsen die het middel hadden toegepast op besmette patiënten, rapporteerden hun succes. Voorbeelden van deze artsen zijn Vladimir Zelenko, Didier Raoult en de Nederlandse Rob Elens.
Huisarts Rob Elens sprak zich als eerste onomwonden uit over de werkzaamheid van hydroxychloroquine (HCQ) . Hij werd direct verguisd, maar krijgt steeds meer bijval uit de wetenschappelijke en medische hoek.
Noodzakelijk bij deze behandeling was behandeling in het vroege stadium van Covid-19 zou plaatsvinden, ongeveer in de eerste week dat de patiënt ziekteverschijnselen heeft. De zogenaamde ‘viral load’ is dan nog laag en de patiënt heeft dan nog niet de mogelijk zware symptomen. Daarnaast was het van belang dat dit medicijn, Hydroxychloroquine ofwel HCQ, werd vergezeld door zink en een antibioticum. Deze behandeling is inmiddels bekend onder de naam: Zelenko protocol. De patiënt krijgt de drie genoemde stoffen in pilvorm gedurende vijf dagen toegediend, en is vervolgens zo goed als genezen. De klinische resultaten waren verbluffend.
Constructies en institutionalisering
Over Covid-19 is de nodige propaganda waargenomen in de pers, en tevens een niet eerder in de moderne tijd waargenomen schaal van censuur. Veel berichten en YouTube filmpjes van artsen die pleitten voor het Zelenko protocol, werden direct verwijderd. Anderen pas nadat een zekere click drempel werd overschreden. Voor de iets meer dan gemiddeld geïnformeerde burger moet de desinformatie over Hydroxychloroquine zijn opgevallen. Recent gebeurde dit bij een video van een aantal artsen die een persconferentie hielden
De inmiddels beruchte video waarin een aantal dokteren “America’s Frontline Doctors” in Washington D.C. hun mening gaven over de coronacrisis en hoe de medische wereld ermee omging. De video werd ruim 17(!) miljoen keer bekeken voordat ze door alle social media platforms werd geband. Ook werd hun website uit de lucht gehaald.
Interessant werd het, toen er een publicatie in het gerenommeerde medisch-wetenschappelijk tijdschrift The Lancet verscheen over een studie met HCQ op gehospitaliseerde patiënten. De studie was uitgevoerd door een bedrijf met kort voor deze studie slechts één medewerker: Surgisphere.
Er was gerommeld met data die niet openbaar werd gemaakt, positieve reviews over eigen werk werden geschreven op Amazon onder valse namen van medici, en naar later bleek, bestond Surgisphere uit één arts die al de nodige smet op zijn blazoen had, en enkele burgers, waaronder een professioneel naaktmodel. De snelheid waarmee de WHO haar verdere onderzoeken naar HCQ-behandelingen staakte, moet toch ook de nodige argwaan hebben gewekt, zeker gezien het feit dit is gebeurd op basis van het Surgisphere onderzoek. Na een storm van kritiek uit de medische wereld, werd het The Lancet iets te heet onder de voeten, en werd de publicatie van Surgisphere teruggetrokken. Het bedrijfje is inmiddels opgeheven.
Kort na het Surgisphere “onderzoek” verscheen een nieuwe studie in The Lancet over HCQ, dit keer uitgevoerd in het Verenigd Koninkrijk door het instituut Recovery. Ook deze studie was op uitsluitend gehospitaliseerde patiënten uitgevoerd, dus sowieso zinloos omdat het Zelenko-protocol voorschrijft om dit uitsluitend op patiënten toe te passen die in het eerdere stadium van de ziekte verkeren. Dit Recovery onderzoek bleek bovendien uit het handboek te komen van Josef Mengele, aangezien de patiënten een dodelijke hoeveelheid HCQ (twee gram binnen een etmaal) toegediend hadden gekregen.
Ook deze studie vond zijn weg naar The Lancet, waarna dit evenals eerder bij de Surgisphere studie, gretig werd overgenomen in de main stream media. Saillant detail hierbij is dat de Recovery studie mede werd bekostigd door Bill Gates. De man die gezien zijn investeringen een groot belang heeft bij de ontwikkeling van een vaccin, en des te minder bij een bestaand effectief geneesmiddel als HCQ.
Wat wij hier hebben waargenomen, is dat twee dubieuze studies met grote funding zijn uitgevoerd op een verkeerde toepassing van HCQ in zelfs levensgevaarlijke dosering. De resultaten van de studie vonden in zeer korte tijd hun weg naar een geaccrediteerd en respectabel medium: The Lancet. Vervolgens publiceerden de MSM massaal dat HCQ niet werkt, en staakte de WHO alle andere studies naar HCQ voor Covid-19. Het gevaar leek geweken voor de vaccinmakers.
In Deel 1 en Deel 2 is aan de hand van voorbeelden over de MH17- en OPCW-gebeurtenissen uiteengezet hoe propaganda constructies heden ten dage worden toegepast. De MSM heeft een impliciet geaccrediteerde bron nodig, in dit geval is The Lancet hiervoor gebruikt. The Lancet publiceert over het algemeen alleen onderzoeken van een zeker wetenschappelijk niveau. Uiteraard is The Lancet een commerciële onderneming, dus als er genoeg wordt betaald voor een publicatie, zal hier ook een onderzoek als dat van Surgisphere een kans maken. De bron van het eerste HCQ-onderzoek was ditzelfde Surgisphere. Had kort tevoren een start gemaakt in dit veld met groot budget, met een onderzoek dat de narratief ondersteunt dat de bedreiging van de vaccinatiebusiness moest stoppen. En via The Lancet zouden de resultaten hun weg wel weer vinden naar de MSM. Een handig soort ‘haasje over’ dat we steeds meer zien.
Zie je de parallel met Bellingcat dat twee dagen voor de MH17-ramp werd opgericht met veel geld?
Blijf jezelf goed informeren, en bovenal: blijf gezond!
