Endgame: Deel II – coronacrisis als wapen

Als men ooit zocht naar het bewijs dat er wel degelijk een wereldwijde agenda bestaat van de NWO, dan is de huidige coronacrisis de smoking gun. In een tijdsbestek van nog geen zes maanden zien we een fake pandemie die als een soort synthetische terreur losgelaten worden op burgers over de hele wereld. Het virus blijkt geen pandemie en is niet gevaarlijker dan de seizoensgriep. Er is een goed werkend medicijn voorhanden – hydroxychloroquine (HCQ) – dat duidelijk werkt in de eerstelijns zorg en ook effectief is als profylaxe (preventief, dus eigenlijk als een soort vaccin). Het wordt echter actief tegengewerkt door de farmaceutische industrie, organisaties als de WHO, regeringen en de MSM. Deze aperte leugen tegen alle bewijzen in dat HCQ een goedwerkend medicijn is, maakt duidelijk dat er een heuse infowar is losgebarsten. En men deinst nergens voor terug.

De sabotage van HCQ is de opmaat naar vaccins die de farmaceutische industrie in een kongsi met landelijke regeringen nog rijker moeten maken. Nog los van wat die vaccins op termijn gaan veroorzaken bij de gevaccineerde bevolking. Maar bij die leugens blijft het niet. Cijfers over sterfte, besmetting en ziekenhuisopnames directe gerelateerd aan COVID-1984 worden gemanipuleerd, uit context gehaald en soms ook vals gerapporteerd. De PCR-test die gebruikt wordt om besmettingen aan te tonen is ongeschikt en foutgevoelig en zegt niks over het gevaar dat de bevolking loopt. Ondertussen geven de cijfers – ook de officiële – geen enkele aanleiding om nog te spreken over een gevaarlijk virus en toch blijven strikte maatregelen van kracht. Sterker nog, ze worden verder opgevoerd en nemen Stasi-achtige trekken aan.

Mijn goede vriend Patrick Savalle legt uit waarom de PCR-test te onbetrouwbaar is om als enige manier besmetting van COVID-19 vast te stellen.

Zelfs al geloof je niet in de hier boven omschreven argumenten en houd je vast aan het officiële (en steeds veranderende) verhaal van de overheid en het RIVM, dan nog tekent zich een inconsequent en leugenachtig patroon af. Eerder schreven we al over de enorme inconsistentie in de aanpak van de coronacrisis door de overheid, waar we van geleidelijke blootstelling aan het ‘ongevaarlijke virus’ (herd immunity) vervolgens stappen maakten naar het ontlasten van IC’s, lockdown maatregelen en vervolgens richting vaccinatie worden gepraat met ondertussen mondkapjes en social distancing. Ondertussen worden de economie en middenstand (én de boeren) vakkundig gesloopt, de staatsbedrijven met subsidie overeind gehouden en worden protesten tegen dit beleid met harde hand en agents provocateurs uit elkaar geslagen. De overheid laat opeens een kant zien die veel Nederlanders niet hebben gezien in de afgelopen 40 jaar.

Wereldwijd is het al niet beter. In Australië en Nieuw-Zeeland is men Nazi 2.0 gegaan, met mensen die met geweld uit hun huis worden gehaald op verdenking van besmet te zijn met het coronavirus. Ouders met kinderen worden hardhandig gearresteerd, puur omdat ze demonstreren tegen het gruwelijke beleid dat hun overheid op hen loslaat, allemaal om niks. In Frankrijk lopen de mensen in de meeste binnensteden binnen en buiten verplicht met mondkapjes op, terwijl er steeds meer gebieden als “oranje” worden aangemerkt. Doordat het aantal besmettingen van 2,8 per 100.000 opeens steeg naar 9,7 per 100.000, brak opeens paniek uit in de stad Tours. Als het echte besmettingen zouden zijn heb je het dus over amper 0.01% besmette inwoners. Niet over ziekenhuisopnames of doden. Van een virus waar ruim 99% van herstelt. Complete hysterie om niets.

https://twitter.com/Poempieloempie/status/1298378936905236480?s=20

Onwerkelijke beelden uit Australië waar een demonstrerende moeder en haar kind met geweld van elkaar worden gerukt.

Opmaat naar meer verdeeldheid en controle

De coronacrisis is naast een doel op zichzelf, ook een manier om alvast wat pionnen in beweging te brengen voor het echte werk dat nog gaat komen. In het Hegeliaans is dit de these en zal de synthese straks niet alleen leiden naar meer surveillance en vaccinatie, maar naar meer van dit soort crises, al dan niet compleet gefabriceerd of ‘geholpen’. Incrementeel zal men de druk op burgers opvoeren, zodat zij deels vrijwillig – want men biedt een oplossing met ‘noodzakelijke bijwerkingen’ – hun vrijheden en privacy opgeven. Op die manier kan men meer controle op ze uitoefenen en ze zo meer afhankelijk van de staat maken. Je ziet het al gebeuren met de middenstand die langzaam gesloopt wordt, ten faveure van de grote online bedrijven als Amazon en Bol.com. De macht van de ngo’s – met name de Bill & Melinda Gates Foundation – neemt steeds meer toe. Nu wordt duidelijk hoe ver de tentakels van Gates reiken en hoeveel geld hij heeft geïnvesteerd om zijn vaccinatie-agenda, die hij al jaren voert, tot globale uitvoer te brengen. Duidelijk wordt ook dat hij in complete ketens heeft geïnvesteerd: van de World Health Organization (WHO), ‘onze’ RIVM, onderzoeksuniversiteiten, farmabedrijven die vaccins maken en MSM-platforms die zijn propaganda roeptoeteren. Hij heeft daarnaast ook wereldleiders persoonlijk benaderd met zijn plannen voor bevolkingsreductie, familieplanning (o.a. abortusklinieken) en vaccinatie. Zelden waren de belangenverstrengelingen, manipulatie en beïnvloeding zo pregnant duidelijk als nu. En hij komt er nog mee weg ook.

Ook zie je dat corona als een middel wordt gebruikt om meer verdeeldheid bij de burgers teweeg te brengen. Niet alleen op fysiek en sociaal vlak voor de onzinmaatregelen als het verbod op knuffelen en het bezoeken van je grootouders in hun verzorgingstehuis, maar ook door de vernederende handeling van het verplicht dragen van mondkapjes (als muilkorf). Social distancing is een regelrechte aanval op de menselijkheid, want menselijk contact is een basisbehoefte. Op de social media slaat men elkaar virtueel de hersens in over details als wel of geen aerosolen, de legitimiteit van de PCR en de effectiviteit van HCQ. Eigenlijk allemaal repressieve tolerantie. Toegegeven, dit zijn belangrijke details die de grote leugen aan het licht kunnen brengen, alleen vergeet men dat de COVID-Express in volle vaart doordendert en zich weinig aantrekt van feiten en online verontwaardiging. De maatregelen en propaganda volgen elkaar in sneltreinvaart op. En voordat er serieuze rechtszaken aangespannen kunnen worden en mensen ter verantwoording geroepen kunnen worden, is het kwaad al geschied.

Deze agenda is al jarenlang gepland en voorbereid en wij lopen achter de feiten aan. Het past grotendeels in de bandbreedte van de repressieve tolerantie. Nu weet iedereen bijvoorbeeld dat het voorwendsel van Irak binnen te vallen een leugen was. Dat was bij aanvang van die oorlog ook al bekend bij mensen die het nieuws volgden. Maar dat helpt het land niet meer, dat nu een failed state is. Ab Osterhaus heeft in 2009 de Nederlandse staat opgelicht voor vele miljoenen met zijn vaccins door valselijk de Mexicaanse Griep pandemie te pluggen. Toch mag deze crimineel nog vrij rondlopen en wordt hij zelfs door de MSM uitgenodigd als expert. Je ziet, zelfs als leugens uitkomen verandert dat in sommige gevallen weinig. Voordat het huidige bedrog echt aan het licht komt, zullen er belangrijke stappen gezet zijn in wet- en regelgeving die niet meer terug te draaien zijn. De opmaat naar een totalitaire agenda en complete controle over de burgers is dan een grote stap verder gekomen.

Hier zien we Ab Osterhaus en zijn handlangers een toost brengen op de succesvolle landing van de Mexicaanse Griep op Nederlandse bodem. Dit zou hem een miljoenenopbrengst aan vaccins opleveren. Zelden werd belangenverstrengeling en manipulatie zo open en bloot in beeld gebracht.

Klik hier voor Endgame: Deel I – De NWO

Het vrije denken en de media – Deel 3

Censuur

De vorige twee delen (Deel 1 & Deel 2) zijn gewijd aan censuur, propaganda en de constructies en institutionalisering die worden toegepast door de overheden. Hierbij blijft de vraag openstaan: Welke agenda zit hierachter? Voor sommige onderwerpen ligt die vraag meer voor de hand dan andere. Dit geldt uiteraard voor iedere machinatie die wij in constructies en institutionalisering (legitimering) van mediabronnen kunnen herkennen. In dit derde deel over het vrije denken en de media wordt in de eerste plaats aandacht besteed aan een actueel onderwerp dat eenieder treft: Corona. Hoe kan het ook anders?

In het najaar van 2019 werd China en kort daarna de hele wereldbevolking geconfronteerd met een nieuw virus: Het SARS-CoV-2 ofwel het Coronavirus. Het bleek een zeer besmettelijk virus dat de luchtwegen aantastte, en als wij de berichten in de media moesten geloven, was het ook nog eens uitzonderlijk gevaarlijk. Toen binnen enkele maanden het virus in vrijwel alle uithoeken van de wereld opdook, kreeg het virus de status pandemie. De informatievoorziening die daarop volgde was beangstigend voor de burger, want er vielen veel slachtoffers, maar bovenal was de informatievoorziening soms tegenstrijdig en verwarrend.

Geneesmiddel of vaccin

In het tijdperk van een pandemie wordt naarstig gezocht naar een geneesmiddel of vaccin dat ons als wereldburger zou kunnen beschermen tegen de gevolgen van besmetting. Kort na de intrede van corona waren de grote farmaceutische bedrijven gestart met het ontwikkelen van een vaccin dat een preventieve werking zou hebben. Opvallend hierin was dat invloedrijke miljardairs als Bill Gates ten tonele verschenen met vurige pleidooien over de noodzaak van een vaccin. Inderdaad, niet een geneesmiddel, maar een vaccin. De eerste die de Holy Grail zou vinden, heeft letterlijk de wereld aan zijn voeten. Zonder twijfel kunnen wij vaststellen dat hier grote financiële belangen achter schuilgaan.

Vragen die dit oproept, leiden tot veel discussie. Staat de financiële druk die wordt uitgeoefend op de ontwikkeling van een vaccin niet de zoektocht naar een geneesmiddel (medicijn) dat curatief werkt in de weg? Vaccinatie heeft immers bekende nadelige effecten op de gezondheid. Zouden de investeerders in vaccins niet de overheden zelf moeten zijn in plaats van de nouveau riche miljardairs? Genoeg stof tot discussie en een aanloop naar de gebeurtenissen die volgden.

Al vroeg in het pandemische stadium van corona verschenen berichten in de media dat een circa 50 jaar oud malariamedicijn ook werkzaam is tegen Covid-1984. Diverse berichten van artsen die het middel hadden toegepast op besmette patiënten, rapporteerden hun succes. Voorbeelden van deze artsen zijn Vladimir Zelenko, Didier Raoult en de Nederlandse Rob Elens.

Huisarts Rob Elens sprak zich als eerste onomwonden uit over de werkzaamheid van hydroxychloroquine (HCQ) . Hij werd direct verguisd, maar krijgt steeds meer bijval uit de wetenschappelijke en medische hoek.

Noodzakelijk bij deze behandeling was behandeling in het vroege stadium van Covid-19 zou plaatsvinden, ongeveer in de eerste week dat de patiënt ziekteverschijnselen heeft. De zogenaamde ‘viral load’ is dan nog laag en de patiënt heeft dan nog niet de mogelijk zware symptomen. Daarnaast was het van belang dat dit medicijn, Hydroxychloroquine ofwel HCQ, werd vergezeld door zink en een antibioticum. Deze behandeling is inmiddels bekend onder de naam: Zelenko protocol. De patiënt krijgt de drie genoemde stoffen in pilvorm gedurende vijf dagen toegediend, en is vervolgens zo goed als genezen. De klinische resultaten waren verbluffend.

Constructies en institutionalisering

Over Covid-19 is de nodige propaganda waargenomen in de pers, en tevens een niet eerder in de moderne tijd waargenomen schaal van censuur. Veel berichten en YouTube filmpjes van artsen die pleitten voor het Zelenko protocol, werden direct verwijderd. Anderen pas nadat een zekere click drempel werd overschreden. Voor de iets meer dan gemiddeld geïnformeerde burger moet de desinformatie over Hydroxychloroquine zijn opgevallen.  Recent gebeurde dit bij een video van een aantal artsen die een persconferentie hielden

De inmiddels beruchte video waarin een aantal dokteren “America’s Frontline Doctors” in Washington D.C. hun mening gaven over de coronacrisis en hoe de medische wereld ermee omging. De video werd ruim 17(!) miljoen keer bekeken voordat ze door alle social media platforms werd geband. Ook werd hun website uit de lucht gehaald.

Interessant werd het, toen er een publicatie in het gerenommeerde medisch-wetenschappelijk tijdschrift The Lancet verscheen over een studie met HCQ op gehospitaliseerde patiënten. De studie was uitgevoerd door een bedrijf met kort voor deze studie slechts één medewerker: Surgisphere.

Er was gerommeld met data die niet openbaar werd gemaakt, positieve reviews over eigen werk werden geschreven op Amazon onder valse namen van medici, en naar later bleek, bestond Surgisphere uit één arts die al de nodige smet op zijn blazoen had, en enkele burgers, waaronder een professioneel naaktmodel. De snelheid waarmee de WHO haar verdere onderzoeken naar HCQ-behandelingen staakte, moet toch ook de nodige argwaan hebben gewekt, zeker gezien het feit dit is gebeurd op basis van het Surgisphere onderzoek. Na een storm van kritiek uit de medische wereld, werd het The Lancet iets te heet onder de voeten, en werd de publicatie van Surgisphere teruggetrokken. Het bedrijfje is inmiddels opgeheven.

Kort na het Surgisphere “onderzoek” verscheen een nieuwe studie in The Lancet over HCQ, dit keer uitgevoerd in het Verenigd Koninkrijk door het instituut Recovery. Ook deze studie was op uitsluitend gehospitaliseerde patiënten uitgevoerd, dus sowieso zinloos omdat het Zelenko-protocol voorschrijft om dit uitsluitend op patiënten toe te passen die in het eerdere stadium van de ziekte verkeren. Dit Recovery onderzoek bleek bovendien uit het handboek te komen van Josef Mengele, aangezien de patiënten een dodelijke hoeveelheid HCQ (twee gram binnen een etmaal) toegediend hadden gekregen.

Ook deze studie vond zijn weg naar The Lancet, waarna dit evenals eerder bij de Surgisphere studie, gretig werd overgenomen in de main stream media. Saillant detail hierbij is dat de Recovery studie mede werd bekostigd door Bill Gates. De man die gezien zijn investeringen een groot belang heeft bij de ontwikkeling van een vaccin, en des te minder bij een bestaand effectief geneesmiddel als HCQ.

Wat wij hier hebben waargenomen, is dat twee dubieuze studies met grote funding zijn uitgevoerd op een verkeerde toepassing van HCQ in zelfs levensgevaarlijke dosering. De resultaten van de studie vonden in zeer korte tijd hun weg naar een geaccrediteerd en respectabel medium: The Lancet. Vervolgens publiceerden de MSM massaal dat HCQ niet werkt, en staakte de WHO alle andere studies naar HCQ voor Covid-19. Het gevaar leek geweken voor de vaccinmakers.

In Deel 1 en Deel 2 is aan de hand van voorbeelden over de MH17- en OPCW-gebeurtenissen uiteengezet hoe propaganda constructies heden ten dage worden toegepast. De MSM heeft een impliciet geaccrediteerde bron nodig, in dit geval is The Lancet hiervoor gebruikt. The Lancet publiceert over het algemeen alleen onderzoeken van een zeker wetenschappelijk niveau. Uiteraard is The Lancet een commerciële onderneming, dus als er genoeg wordt betaald voor een publicatie, zal hier ook een onderzoek als dat van Surgisphere een kans maken. De bron van het eerste HCQ-onderzoek was ditzelfde Surgisphere. Had kort tevoren een start gemaakt in dit veld met groot budget, met een onderzoek dat de narratief ondersteunt dat de bedreiging van de vaccinatiebusiness moest stoppen. En via The Lancet zouden de resultaten hun weg wel weer vinden naar de MSM. Een handig soort ‘haasje over’ dat we steeds meer zien.

Zie je de parallel met Bellingcat dat twee dagen voor de MH17-ramp werd opgericht met veel geld?

Blijf jezelf goed informeren, en bovenal: blijf gezond!

Klik hier voor Deel 1
Klik hier voor Deel 2