Tag: corona

Het schaakspel van de lockdown maatregelen

  door ,
Mondkapje (pixabay)

De overheden – hier en in andere landen – zijn met een uiterst geraffineerd spel bezig. Wie zelf terugkijkt ziet dat er van de tijdlijn en logica van de maatregelen weinig klopt en dat ze zelfs tegenstrijdig zijn. Weet de regering eigenlijk wel waar ze mee bezig is? Voorstanders leggen dat uit als dat de regering besluiten maakt op beperkte informatie en zo telkens bijstuurt; een beetje erbij en een beetje eraf. Ik zie een geraffineerd spelletje schaak tegen een grootmeester, waarbij af en toe wat stukken worden geofferd om je de illusie te geven dat je meespeelt, om je uiteindelijk schaakmat te zetten. In newspeak heten die zogenaamde concessies “versoepelingen”. Een mooi eufemisme dat verhult dat je eigenlijk een sigaar uit eigen doos krijgt. Immers, de vrijheden die je net daarvoor werden afgepakt worden daarna een klein beetje terug gegeven. Maar niet helemaal. En eigenlijk mag je blij zijn met dat stukje dat je terug krijgt. En zo schuift de inperking van vrijheden en burgerrechten steeds verder op zonder dat het de meesten opvalt.

Mondkapjes, de volgende zet in het schaakspel

Een mooi recent voorbeeld hiervan is de mondkapjes discussie. Hoewel veel experts – inclusief de mensen van het RIVM – het er over eens zijn dat mondkapjes geen veiligheid bieden, wordt dit toch steeds harder gepusht. De regering doet dit ook erg slim: ze leggen het zelf niet op – want het is immers ongrondwettelijk – nee, ze voeren o.a. via de media en gekochte influencers de druk zo op dat een bepaalde groep mensen er zelf om gaat vragen. Voeg daar een paar doorgeslagen burgemeesters aan toe die zichzelf boven de wet stellen en het fundament is gelegd om weer een impopulaire schijnmaatregel door te voeren. Wettelijkheid en billijkheid regelen we wel achteraf.

Nu is het voor veel mensen wel duidelijk dat het mondkapjesverhaal niet vol te houden valt. Het gaat er wel komen, er komt verzet en als men volhoudt valt het uiteindelijk voor de rechter als ongrondwettelijk. Persoonlijk denk ik dat het een test is waarbij men kijkt hoe ver men kan gaan. Men wil zien welk deel van de bevolking zich dit laat welgevallen zonder er tegen in opstand te komen. Inmiddels krijgen we al onzinteksten te horen als “het mondkapje als een signaal van bewustwording”. In dat opzicht lijkt het al veel op de virtue signaling die we ook zien in de BLM en gender discussies, waar mensen over elkaar heen buitelen om aan de buitenwereld te laten zien hoe betrokken en open minded ze zijn. Vaak heeft het niks met betrokkenheid te maken maar meer met het profileren van eigen ego en het ophalen van social browning points.

Met dit soort ‘vrienden’ heb je geen vijanden meer nodig… Deze mensen ketenen zich vrijwillig vast

Opmaat naar total surveillance

Maar waarom dan die mondkapjes nu overal? Zie het eigenlijk maar als een testcase voor het echte werk. Mondkapjes zijn natuurlijk enorm onhandig als je mensen echt in de gaten wil houden. Met de COVID pass die eraan komt, komt er een ongekend stukje surveillance bij dat veel verder strekt dan alleen het bijhouden van wie wel of niet gevaccineerd is. Het uitrollen van het 5G netwerk is niet bedoeld om ons allemaal aan stralingskanker te helpen, maar is een belangrijk sluitstuk in het total surveillance net dat straks over ons gesloten wordt. In China en het Verenigd Koninkrijk zien we al een totalitaire hoeveelheid aan cameratoezicht en slimme software die er achter zit. Met het 5G netwerk wordt die technologie vervolmaakt. Zelfs zonder een telefoon die continu uitzendt waar je bent, kom je niet meer weg aan het totale toezicht. En voor goede facial recognition zijn die mondkapjes wel erg onhandig.

En dus zul je zien dat wanneer de weerstand op mondkapjes gaat toenemen, er weer een versoepeling aankomt. Ja, mondkapjes zijn lastig maar we moeten wel de social distancing waarborgen en achteraf contactonderzoek kunnen doen. En dat doen we nu dan met slimme software (“slimme” systemen, ook weer zo’n mooi staaltje newspeak). Dan komt de echte meesterzet waar het allemaal om draaide. Deze software neemt het ongemak van zo’n irritante muilkorf weg, maar zorgt er wel voor dat iedereen netjes zijn afstand houdt. Eerst met een waarschuwing en zo nodig met een boete achteraf. Vergelijk het maar met een flitscamera of de rijdende robotcamera’s van de gemeente. Ik zie een prachtig verdienmodel voor de staat erbij komen.

Dit is dus de tactiek: ze dringen je iets vervelends op, nemen het weer weg om het te vervangen door iets wat je in beginsel als minder irritant ervaart. Uiteindelijk allemaal voor jouw veiligheid. En die van anderen, uiteraard. Veilig en sociaal. No man is an island. En dat je met die systemen ook weer een heleboel andere dingen kunt doen, is mooi meegenomen. Niet alleen om te kijken of je je aan de regels houdt, nee, ze kunnen je zo ook meer spullen aansmeren door goed in de gaten te houden wat je koopt, eet en waar je fysiek naar kijkt. Nu niet alleen meer online maar dus ook offline. Briljant verbeeld in de film Minority Report. Dergelijke data in de handen van overheden en grote bedrijven, die direct gelinkt wordt aan personen, gaat onze vrijheid alleen nog maar meer inperken. Of zoals ze in het onderstaande filmpje zeggen: “it’s not only valuable to monitor compliance, but to improve customer experience“.

https://twitter.com/JohnD91394640/status/1290980512362881025?s=20

(redactie: filmpje (tijdelijk?) niet beschikbaar door opgeschort Twitter-account. De censuur draait overuren…)

Het vrije denken en de media – Deel 3

  door , ,
Censuur

De vorige twee delen (Deel 1 & Deel 2) zijn gewijd aan censuur, propaganda en de constructies en institutionalisering die worden toegepast door de overheden. Hierbij blijft de vraag openstaan: Welke agenda zit hierachter? Voor sommige onderwerpen ligt die vraag meer voor de hand dan andere. Dit geldt uiteraard voor iedere machinatie die wij in constructies en institutionalisering (legitimering) van mediabronnen kunnen herkennen. In dit derde deel over het vrije denken en de media wordt in de eerste plaats aandacht besteed aan een actueel onderwerp dat eenieder treft: Corona. Hoe kan het ook anders?

In het najaar van 2019 werd China en kort daarna de hele wereldbevolking geconfronteerd met een nieuw virus: Het SARS-CoV-2 ofwel het Coronavirus. Het bleek een zeer besmettelijk virus dat de luchtwegen aantastte, en als wij de berichten in de media moesten geloven, was het ook nog eens uitzonderlijk gevaarlijk. Toen binnen enkele maanden het virus in vrijwel alle uithoeken van de wereld opdook, kreeg het virus de status pandemie. De informatievoorziening die daarop volgde was beangstigend voor de burger, want er vielen veel slachtoffers, maar bovenal was de informatievoorziening soms tegenstrijdig en verwarrend.

Geneesmiddel of vaccin

In het tijdperk van een pandemie wordt naarstig gezocht naar een geneesmiddel of vaccin dat ons als wereldburger zou kunnen beschermen tegen de gevolgen van besmetting. Kort na de intrede van corona waren de grote farmaceutische bedrijven gestart met het ontwikkelen van een vaccin dat een preventieve werking zou hebben. Opvallend hierin was dat invloedrijke miljardairs als Bill Gates ten tonele verschenen met vurige pleidooien over de noodzaak van een vaccin. Inderdaad, niet een geneesmiddel, maar een vaccin. De eerste die de Holy Grail zou vinden, heeft letterlijk de wereld aan zijn voeten. Zonder twijfel kunnen wij vaststellen dat hier grote financiële belangen achter schuilgaan.

Vragen die dit oproept, leiden tot veel discussie. Staat de financiële druk die wordt uitgeoefend op de ontwikkeling van een vaccin niet de zoektocht naar een geneesmiddel (medicijn) dat curatief werkt in de weg? Vaccinatie heeft immers bekende nadelige effecten op de gezondheid. Zouden de investeerders in vaccins niet de overheden zelf moeten zijn in plaats van de nouveau riche miljardairs? Genoeg stof tot discussie en een aanloop naar de gebeurtenissen die volgden.

Al vroeg in het pandemische stadium van corona verschenen berichten in de media dat een circa 50 jaar oud malariamedicijn ook werkzaam is tegen Covid-1984. Diverse berichten van artsen die het middel hadden toegepast op besmette patiënten, rapporteerden hun succes. Voorbeelden van deze artsen zijn Vladimir Zelenko, Didier Raoult en de Nederlandse Rob Elens.

Huisarts Rob Elens sprak zich als eerste onomwonden uit over de werkzaamheid van hydroxychloroquine (HCQ) . Hij werd direct verguisd, maar krijgt steeds meer bijval uit de wetenschappelijke en medische hoek.

Noodzakelijk bij deze behandeling was behandeling in het vroege stadium van Covid-19 zou plaatsvinden, ongeveer in de eerste week dat de patiënt ziekteverschijnselen heeft. De zogenaamde ‘viral load’ is dan nog laag en de patiënt heeft dan nog niet de mogelijk zware symptomen. Daarnaast was het van belang dat dit medicijn, Hydroxychloroquine ofwel HCQ, werd vergezeld door zink en een antibioticum. Deze behandeling is inmiddels bekend onder de naam: Zelenko protocol. De patiënt krijgt de drie genoemde stoffen in pilvorm gedurende vijf dagen toegediend, en is vervolgens zo goed als genezen. De klinische resultaten waren verbluffend.

Constructies en institutionalisering

Over Covid-19 is de nodige propaganda waargenomen in de pers, en tevens een niet eerder in de moderne tijd waargenomen schaal van censuur. Veel berichten en YouTube filmpjes van artsen die pleitten voor het Zelenko protocol, werden direct verwijderd. Anderen pas nadat een zekere click drempel werd overschreden. Voor de iets meer dan gemiddeld geïnformeerde burger moet de desinformatie over Hydroxychloroquine zijn opgevallen.  Recent gebeurde dit bij een video van een aantal artsen die een persconferentie hielden

De inmiddels beruchte video waarin een aantal dokteren “America’s Frontline Doctors” in Washington D.C. hun mening gaven over de coronacrisis en hoe de medische wereld ermee omging. De video werd ruim 17(!) miljoen keer bekeken voordat ze door alle social media platforms werd geband. Ook werd hun website uit de lucht gehaald.

Interessant werd het, toen er een publicatie in het gerenommeerde medisch-wetenschappelijk tijdschrift The Lancet verscheen over een studie met HCQ op gehospitaliseerde patiënten. De studie was uitgevoerd door een bedrijf met kort voor deze studie slechts één medewerker: Surgisphere.

Er was gerommeld met data die niet openbaar werd gemaakt, positieve reviews over eigen werk werden geschreven op Amazon onder valse namen van medici, en naar later bleek, bestond Surgisphere uit één arts die al de nodige smet op zijn blazoen had, en enkele burgers, waaronder een professioneel naaktmodel. De snelheid waarmee de WHO haar verdere onderzoeken naar HCQ-behandelingen staakte, moet toch ook de nodige argwaan hebben gewekt, zeker gezien het feit dit is gebeurd op basis van het Surgisphere onderzoek. Na een storm van kritiek uit de medische wereld, werd het The Lancet iets te heet onder de voeten, en werd de publicatie van Surgisphere teruggetrokken. Het bedrijfje is inmiddels opgeheven.

Kort na het Surgisphere “onderzoek” verscheen een nieuwe studie in The Lancet over HCQ, dit keer uitgevoerd in het Verenigd Koninkrijk door het instituut Recovery. Ook deze studie was op uitsluitend gehospitaliseerde patiënten uitgevoerd, dus sowieso zinloos omdat het Zelenko-protocol voorschrijft om dit uitsluitend op patiënten toe te passen die in het eerdere stadium van de ziekte verkeren. Dit Recovery onderzoek bleek bovendien uit het handboek te komen van Josef Mengele, aangezien de patiënten een dodelijke hoeveelheid HCQ (twee gram binnen een etmaal) toegediend hadden gekregen.

Ook deze studie vond zijn weg naar The Lancet, waarna dit evenals eerder bij de Surgisphere studie, gretig werd overgenomen in de main stream media. Saillant detail hierbij is dat de Recovery studie mede werd bekostigd door Bill Gates. De man die gezien zijn investeringen een groot belang heeft bij de ontwikkeling van een vaccin, en des te minder bij een bestaand effectief geneesmiddel als HCQ.

Wat wij hier hebben waargenomen, is dat twee dubieuze studies met grote funding zijn uitgevoerd op een verkeerde toepassing van HCQ in zelfs levensgevaarlijke dosering. De resultaten van de studie vonden in zeer korte tijd hun weg naar een geaccrediteerd en respectabel medium: The Lancet. Vervolgens publiceerden de MSM massaal dat HCQ niet werkt, en staakte de WHO alle andere studies naar HCQ voor Covid-19. Het gevaar leek geweken voor de vaccinmakers.

In Deel 1 en Deel 2 is aan de hand van voorbeelden over de MH17- en OPCW-gebeurtenissen uiteengezet hoe propaganda constructies heden ten dage worden toegepast. De MSM heeft een impliciet geaccrediteerde bron nodig, in dit geval is The Lancet hiervoor gebruikt. The Lancet publiceert over het algemeen alleen onderzoeken van een zeker wetenschappelijk niveau. Uiteraard is The Lancet een commerciële onderneming, dus als er genoeg wordt betaald voor een publicatie, zal hier ook een onderzoek als dat van Surgisphere een kans maken. De bron van het eerste HCQ-onderzoek was ditzelfde Surgisphere. Had kort tevoren een start gemaakt in dit veld met groot budget, met een onderzoek dat de narratief ondersteunt dat de bedreiging van de vaccinatiebusiness moest stoppen. En via The Lancet zouden de resultaten hun weg wel weer vinden naar de MSM. Een handig soort ‘haasje over’ dat we steeds meer zien.

Zie je de parallel met Bellingcat dat twee dagen voor de MH17-ramp werd opgericht met veel geld?

Blijf jezelf goed informeren, en bovenal: blijf gezond!

Klik hier voor Deel 1
Klik hier voor Deel 2

De verborgen agenda achter COVID-1984

  door , ,
Scandemic_Malieveld (eigen foto)

De laatste weken krijg ik van verschillende mensen steeds vaker de vraag: “wat zou er nou achter deze coronacrisis zitten?” Dit zijn doodnormale mensen, afgezien van het feit dat ze op hun manier kritisch kijken naar de gebeurtenissen in de wereld. Ze zien de inconsistentie en de bizar draconische maatregelen van onze en andere overheden en vragen ze af of er nog wat anders achter zou zitten. Zodra ze merken dat ik *kuch* “coronakritisch” ben vragen ze meteen of er toch niet een achterliggende agenda achter zit. Heb je even??

Een beetje kritisch mens ziet dat er het nodige niet klopt aan deze bizarre crisis waarin we met z’n allen zijn beland. Voor mensen die deze discussie nog willen voeren met anderen, kijk dan hier. Van de vreselijke pandemie die ons werd voorgespiegeld begin dit jaar is geen sprake gebleken en toch blijft de overheid halsstarrig vasthouden aan allerlei beperkende maatregelen. En niet alleen in Nederland. Ook in de rest van Europa en de wereld zien we de krampachtige maatregelen, terwijl de sterftecijfers deze paniek niet ondersteunen. Door het ongekende offensief van de MSM en regering, waarbij er duidelijk één zeer eenzijdige narratief aan de burger wordt voorgeschoteld, weten veel mensen niet meer wat te denken. “Ze zouden er toch niet over liegen, als het niet zo was?” “Ik hoorde dat er toch weer veel besmettingen waren” en wat je ook veel hoort is “Ik weet het niet, maar liever het zekere voor het onzekere”. Want dat zijn veel mensen als het om dit onderwerp gaat: onzeker.

Complotten bestaan wel degelijk. Echt

De mensen die zich wat breder informeren dan via de standaard media krant en TV, voelen nattigheid en informeren zich verder via social media en internet. Ze kunnen de cijfers niet rijmen met de maatregelen, hebben het idee dat de coronacrisis opgeklopt is en vragen dus wat er nou echt achter zou kunnen zitten. Dat is een complexe vraag die niet makkelijk te beantwoorden is. Ze vermoeden een complot, maar durven dat niet hardop uit te spreken. Als één van de medeoprichters van Nederlands eerste echte conspiracy blogs in 2005-2006, Zapruder Inc., denk ik wel een beetje verstand te hebben van complottheorieën. Ik heb heel veel verhalen die ooit als complot werden weggezet later als feit zien worden vastgesteld. Ontelbare. Probleem alleen is dat mensen vaak weinig oog hebben voor de uiteindelijke waarheid als die boven tafel komt. Of het nou de valse voorwendselen zijn waarmee de VS destijds Irak binnenviel, het Iran-Contra schandaal, de leugen rondom de vermeende gifgasaanval van Assad in Douma of recent Obama Gate – wat glashard wordt genegeerd door onze MSM. Werd in het begin allemaal weggezet als complot, later gewoon keiharde realiteit. Maar mensen vergeten snel en de media heeft er te weinig aandacht voor.

Als het om dit soort situaties gaat waar er een hele grote, ingrijpende gebeurtenis plaatsvindt waar iedereen mee bezig is, maak ik zelf graag de vergelijking met een goochelaar: als die een truc doet dan leidt hij je af met zijn rechterhand om vervolgens ongezien met zijn linkerhand iets uit zijn zak te pakken. De coronacrisis is die rechterhand en we kijken er allemaal ademloos naar. Ondertussen werkt de linkerhand overuren.              

Terug naar wat er nou achter de coronacrisis zou zitten. Ik geef dan aan dat er twee denkrichtingen zijn: de crisis is compleet kunstmatig en verzonnen door een groep machtige mensen in samenwerking met regeringen of de crisis is natuurlijk ontstaan en door veel machthebbers meteen handig gebruikt en wordt verder actief in stand gehouden. In het laatste geval is er is een bekend gezegde dat stelt “never let a good crisis go to waste”. Politici en beleidsmakers zijn hier doorgaans goed bekend mee. Bepaalde crises zijn in het verleden gebruikt om het bestuurlijke mandaten verder op te rekken, waarbij je je soms kunt afvragen of de medicijn erger is dan de kwaal. Denk aan verdere inperking van de privacy, sleepwetten en toenemend cameratoezicht, allemaal in de naam van de bestrijding van criminaliteit of terrorisme. In het geval van de eerste denkrichting is het meer sinister en zit er een vooropgezet plan achter.

World Economic Forum (WEF)

In de slipstream van de coronacrisis zie je zoveel heleboel bijzondere en rare dingen gebeuren, dat het er wel op lijkt dat de crisis goed benut wordt. Sommigen beweren dat het op veel vlakken een economische reset is, waarbij een groot deel van het MKB wordt weggevaagd ten gunste van de grote corporate bedrijven. Er valt wat voor te zeggen, want de grote online bedrijven hebben in korte tijd nog meer gewonnen op de kleinere fysieke winkels die toch al onder druk stonden. Veel kleine ondernemers hebben hun business zien imploderen en moeten noodgedwongen bij de staat aankloppen, terwijl de miljardairs alleen maar rijker zijn geworden. Het Word Economic Forum heeft het zelf over de Great Reset (check het dystopische filmpje), waarbij de wereldeconomie compleet hervormd moet worden. Het WEF is een schimmige club die veel machtige mensen en beleidsmakers jaarlijks naar hun bijeenkomsten in Davos weet te lokken. En hoewel er zeker iets te zeggen valt voor het argument dat we de planeet teveel belasten, spreken hun uiteindelijke oplossingen mij niet bepaald aan. Veel ronkende volzinnen die hoe langer je ze leest steeds enger klinken. Vanuit hier wordt nu veel beleid verzonnen waar we straks nog ‘veel plezier’ van gaan hebben. Zij lijken geen probleem te hebben met het opdelen van de mensheid tussen niet-besmettelijk (gecontroleerd) en besmettelijk (ongecontroleerd). Het WEF lijkt optimaal te profiteren van de coronacrisis maar heeft tegelijkertijd door dat hun verhalen voor sommige mensen wel erg eng klinken. Om die reden hebben ze vast een debunk pagina op hun website gezet. Wat het verspreiden van negatieve geruchten is waar ze pas écht bang voor zijn…

Nationale regeringen worden door de crisis ook gedwongen om meer geld te lenen om de landelijke economie draaiende te houden. En dat betekent meer staatsschuld. Ook was dit een perfecte aanleiding voor de Eurofielen om de landen in de EU voor de komende decennia met handen en voeten vast te klinken aan De Unie; het reddingspakket van 750 miljard euro verzekert de EU van de loyaliteit van de deelnemende landen. Toeval? De EU worstelde nog met de Brexit en zag met vrees hoe in andere EU-landen de Euroscepsis toenam. Die crisis lijkt voorlopig bezworen en de verdere federalisatie van Europa is een feit. Dit terwijl steeds meer burgers zich af lijken te keren van de toenemende bemoeienis van Europa.

Dan zijn er nog allerlei multinationals die simpelweg profiteren van de crisis. Enerzijds door de geforceerde shake-out die plaatsvindt door dat concurrenten weggevaagd worden terwijl sommige bedrijven wel door staatssteun overeind gehouden worden (KLM anyone?). Anderzijds door dat ze gewoon schofterig veel verdienen aan maatregelen die met de crisis verband houden. Met de farmaceutische bedrijven voorop. Bedrijven vallen over elkaar heen om een vaccin aan de man te brengen of een mislukt medicijn te hergebruiken. Dealtjes worden gesloten tussen overheden en farmabedrijven en nepotisme lijkt hier niet van de lucht.

Boven dit alles zweeft echter het spook van een ‘nieuwe wereldorde’ die hiermee ingeluid zou worden. In de lijn van het WEF zien we mensen als Bill Gates zijn verdachte vaccinatieplannetjes uitrollen en de grote invloed die hij heeft op nationale overheden en de MSM. Los van wat je allemaal wenst te geloven van de vele complotten die over hem en zijn Bill & Melinda Gates Foundation rondzwerven, het is op zijn minst dubieus dat iemand met zoveel macht ongecontroleerd zo’n invloed uitoefent op de wereld. En schijnbaar zonder weinig tegenspraak. Het feit dat de coronacrisis heeft geleid tot zoveel pushback van de MSM en dat eraan twijfelen totaal niet acceptabel wordt geacht, is een staaltje openlijke censuur dat we hier nog niet eerder zagen na WOII.

Puur kijkend naar de maatregelen die worden uitgerold, van meer controle via camera’s en smartphones (het 5G netwerk maakt de total surveillance maatschappij technisch mogelijk), het beperken van de bewegingsvrijheid van burgers doordat vrij reizen straks aan allerlei voorwaarden wordt gebonden (biometrisch paspoort, uitgebreid antecedentenonderzoek, verplichte vaccinatie) en het feitelijk ontmenselijken van de maatschappij door het laten dragen van maskers en het verplicht ophokken van mensen (feitelijk huisarrest zonder dat je iets fout gedaan hebt), is zeer zorgelijk. Toen ik me 15 jaar geleden ging verdiepen in complotten en machinaties in de wereld, waren de hardcore complotters zoals David Icke en Alex Jones altijd bezig over The New Word Order. Hun voorstellingen over hoe de wereld er straks uit zou zien leken rechtstreeks uit een dystopische film te komen of uit de pen van George Orwell. Sommige dingen zag je wel gebeuren, maar het geheel leek te bizar, te gruwelijk om te geloven.

Ik kon me nooit voorstellen dat mensen dat soort draconische inperkingen van hun burgerrechten zomaar zouden accepteren, in ieder geval niet zonder hevig verzet. Maar als ik nu zie hoe veel van dit soort inperkingen van onze vrijheden worden gebracht – als bescherming tegen een pandemie, het redden van een (al zieke) economie, het ‘redden van de planeet’ – dan zie ik dat het keihard opleggen van deze maatregelen nooit de bedoeling is geweest. Men laat de mensen er zelf om vragen door eerst een probleem of behoefte te creëren. Zo hebben we destijds ook vrijwillig al onze persoonlijke gegevens weggegeven aan de social media bedrijven die daar nu ontelbare miljarden mee verdienen en het vervolgens gebruiken als controlemiddel of manier om zich te bemoeien met het democratisch proces. Het is als de vampier die je in ooit je huis hebt uitgenodigd. The New World Order? Nog steeds een bizar concept. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik daar nu toch wat anders tegenaan kijk, hoezeer mijn hart zich ook tegen deze gedachte verzet.

COVID-19(84) angstporno naar next level

  door ,

We zijn getuigen van een heel bijzondere tijd. In een onheilige kongsi met de Main Stream Media (MSM) neemt de overheid ons mee naar een soort surrealistische wereld die voor nuchtere mensen maar moeilijk te bevatten is. Nieuwe lockdown maatregelen staan voor de deur en het verplicht dragen van mondkapjes is nog maar een kwestie van tijd. Idem voor track & trace apps met uiteindelijk het vaccineren van alle burgers als voorlopig einddoel. Het bezoeken van festivals en events met veel mensen wordt straks een privilege dat alleen voorbehouden is aan De Gevaccineerden. We zien het langzaam opwarmen van de kikker in de pan met water en het kookpunt komt in zicht.

Toen we eerder dit jaar hoorden van de uitbraak van het COVID-19 virus in China, werd er in Nederland en de rest van Europa nog schouderophalend op gereageerd. Later, toen in de wintermaanden het virus in Europa landde nam de bezorgdheid wat toe, maar nog steeds spraken alle ‘experts’ en regeringsleiders van een soort griep die wel zou overwaaien. En toen begonnen de maatregelen en persconferenties van Rutte c.s. Het begon met flattening the curve, want we mochten niet teveel mensen tegelijk ziek laten worden. Maar het ziek worden werd toen niet als probleem gezien, want we zouden aansturen op groepsimmuniteit: als een bepaald deel van de bevolking mondjesmaat aan het virus blootgesteld zou worden, dan waren we als groep uiteindelijk veilig. De meesten zouden uiteindelijk alleen lichte klachten krijgen. Verder lag de focus op het beschermen van de ouderen. Kinderen waren veilig want die waren amper besmettelijk en konden er praktisch niet aan overlijden. Ons immuunsysteem zou de rest doen, want het was uiteindelijk een coronavirus: een virus waar we al zo lang als we weten mee te maken hebben en wat altijd later in het griepseizoen zijn intrede doet.

Maar toen werd er weer opgeschaald: we moesten zorgen dat de IC’s niet overbelast zouden raken. Onze IC-capaciteit was te beperkt (zeker als je ze vergeleek met die van Duitsland) en het virus was toch gevaarlijker dan we dachten. De eerder gepropageerde doemscenario’s van honderden duizenden doden alleen al in Nederland (en vele miljoenen in de wereld) dreigden aan de horizon. De viroloog werd opeens van een in een laboratorium weggeschoven nerd een graag geziene gast aan allerlei talkshowtafels. Iedere week kregen we opnamecijfers en sterftecijfers voor onze kiezen en de paniek was begonnen. Lockdown maatregelen, social distancing en thuiswerken werden de norm. Kinderen werden eerder na zware druk vanuit de angstige bevolking van de scholen weggestuurd, want er zou toch sprake zijn van gevaar. “De R1 moet omlaag”, opeens worden allerlei termen en zaken waar we zelfs in de zware griepseizoenen nooit van te horen kregen de onderwerpen die het nieuws domineerden. Dat de sterftecijfers na een paar maanden uiteindelijk zwaar achterbleven op de apocalyptische rekenmodellen die eerder gemaakt waren, werd niet besproken. En als iemand dat zou doen dan waren de ‘tegenvallende’ cijfers het bewijs van het strikte lockdown beleid. Een perfecte ketenredenering.

In 2018 kampten veel ziekenhuizen met een grote toevoer van patiënten en overvolle IC’s door het hevige griepvirus. Ik kan me niet herinneren dat destijds het landelijk nieuws daar toen bol van stond. Ook toen bleken de IC’s niet berekend op een crisis.

We gaan nog een stapje verder. Uit allerlei bronnen kwamen er steeds meer verhalen naar voren dat het zwaar gehypte verhaal misschien niet (helemaal) klopte. Informatie en experts die naar voren kwamen en openlijk twijfelden aan het officiële verhaal werden of doodgezwegen of simpelweg als complotdenker weggezet. Zowel publieke als commerciële media werkten opmerkelijk eenduidig samen om deze signalen actief uit de dagelijkse nieuwsstroom te filteren. Iedereen met een actieve internetverbinding en een basiskennis van zoekmachines gebruiken kon dit voor zichzelf waarnemen (helaas doen veel mensen dit nog steeds niet). Ook het feit dat er voor het eerst ‘handleidingen’ kwamen hoe mensen moesten denken en vooral hoe zij met andersdenkenden om moesten gaan, was een ongekend stukje propaganda dat ik zelden zag aan deze kant van de wereld. Zelfs in het onderwijs. Een bizar staaltje volksmennerij dat doet denken aan een Orwelliaanse DDR Stasi gedachtenpolitie. Een deel van de bevolking begint toch in opstand te komen en zet openlijk vraagtekens bij het overheidsbeleid. De sterftecijfers nemen steeds meer af en de regering reageert met versoepelingen om de bevolking wat koest te houden maar blijft waakzaamheid prediken met de “Tweede Golf” als Zwaard van Damocles. Ondertussen wordt de angst wereldwijd naar ongekend hoogte gestuwd door berichten uit landen waar het zogenaamd de hel op aarde is. Uiteindelijk vallen bijna alle sterftecijfers grotendeels mee en komen ze niet eens in de buurt van de eerdere doemscenario’s. In dat opzicht doet het denken aan de eerdere onjuist gebleken doemscenario’s van de varkensgriep en de Mexicaanse griep. Je zou zeggen dat zich hier een patroon aftekent waar wat van de leren valt…

De IC’s hebben amper coronapatiënten, dus het capaciteitsexcuus kan de prullenmand in. Sterftecijfers blijven dalen, de R1 gaat richting 0, de totale oversterfte blijft zelfs achter op die van het griepseizoen 2017-2018. De crisis lijkt bezworen. Maar nee, nu moeten opeens het aantal besmettingen terug gedrongen worden, want blijkbaar mogen mensen helemaal niet meer overlijden van de regering. En nu we in het onderste deel van de curve zitten en het griepseizoen goed en wel voorbij is, gaan de GGD’s als een malle testen. En nu worden we – na eerst de ziekhuisopnames, de IC-opnames en de vervolgens de sterftecijfers – overspoeld met berichten over hoeveel besmettingen er zijn. Er wordt echter helemaal niet gezegd of deze mensen symptomen hebben, ziek zijn, hoe ziek ze zijn en hoeveel mensen er uiteindelijk aan bezwijken. Puur besmettingen. Op basis van een test waarvan bekend is dat er serieuze kanttekeningen zijn wat betreft valse positieven. We krijgen alleen exacte aantallen voor de kiezen, maar de percentages van aantal besmette mensen blijft handig achterwege. Dat ligt namelijk tussen de 1 à 2%. Ja, slechts 1 of 2 mensen per honderd komt positief uit de tests. En dan weten we nog niks over hoe het met die mensen gesteld is. Cijfers die onvolledig zijn of zonder enige context gepresenteerd worden zeggen precies niks. Enige logische conclusie: ze worden enkel en alleen gebruikt om de mensen angst aan te jagen, niet om ze te informeren. Twijfel rondom deze cijfers wordt niet besproken, dat betekent dat je er geen volwassen keuze over kan maken.

Iedere dode lijkt er een teveel, totdat men zich realiseert dat er ieder dag mensen overlijden en de dood bij het leven hoort. Het feit dat er bijna een half miljoen mensen jaarlijks aan malaria wereldwijd overlijden haalt zelden het nieuws. Bijna net zoveel als COVID-1984 in dit jaar en dan ook nog in een veel beperkter gebied. Daarbij komt dat deze ziekte voor een groot deel jonge kinderen treft, terwijl corona hoofdzakelijk hoogbejaarden het laatste zetje geeft in combinatie met andere reeds aanwezige levensbedreigende aandoeningen (comorbiditeit). De overheid lijkt de natuurlijke gang van het sterven te willen verbieden, vooral bij ouderen. Misschien dat dit ook in de nieuwe coronawet opgenomen kan worden. Ons bestaan bestaat uit leven met virussen, infecties en bacteriën, het is cirkel van het leven. Dus moeten we (leren) leven met influenza, rhinovirussen (ook wel verkoudheid genoemd) en ook coronavirussen. Dat doen we al duizenden jaren en de beste bescherming daar tegen is ons immuunsysteem. Een fantastisch werkend mechanisme dat door honderden en zelfs duizenden jaren is fijngeslepen. En je kunt dit immuunsysteem zelfs helpen door gezond te leven, regelmatig te bewegen en goed op jezelf te letten. Geen vaccin voor nodig.

Er is nog veel dat we niet weten over de coronacrisis. Eerdere datamodellen en voorspellingen worden dagelijks ingehaald door reallife data, maar inmiddels lijkt het onbegonnen werk om daar de juiste conclusies uit te trekken. Kunnen we straks nog cijfermatig het onderscheid maken tussen een ‘echte’ tweede golf doden door corona en mensen die overlijden doordat zorg voor andere ziekten en aandoeningen ze eerder in het jaar ontzegd is? Of scharen we straks alles maar onder de noemer ‘coronadode’? Politiek en commerciële belangen hebben zich namelijk sterk naar voren gedrongen in dit verhaal, wat nu niet bepaald de beste basis is voor wetenschappers om hun werk objectief te doen. Daarnaast is de politiek absoluut niet bezig met het debat over te voeren beleid op een open en democratische wijze te voeren: er wordt duidelijk gestuurd op een eenzijdige narratief, tegenspraak wordt rücksichtslos en zonder wederhoor onderdrukt. Er wordt niet breed gekeken naar de implicaties van beperkende maatregelen en de effecten die ze hebben op de korte en lange termijn. Wat betekenen de genomen maatregelen zelf voor de gezondheid en uiteindelijk sterftecijfers op termijn? Welke afwegingen mag je maken als je spreekt over het verlengen van levens versus het slopen van je economie, zorg en maatschappij? Wie gaan daar allemaal over en vinden we daarin bepaalde meningen belangrijker dan andere? Welke keuzevrijheid blijft er straks nog over de burger? Die discussies worden absoluut niet gevoerd en de media stelt daar ook niet de juiste kritische vragen over. Wat er overblijft is een verstikkende orgie van angst en newspeak waarin de burger als gewillig vee bijeen gehouden wordt. Rijp voor de slacht?

Geen reacties

Miljardairs, het gevaarlijkste virus ooit?

  door , ,

De wereld is in de greep van pandemische paniek: het Orwelliaanse coronavirus ofwel COVID-1984. Daar komen nog aardig wat artikelen over, maar ik wil het graag hebben over dat andere virus dat de wereld al enige tijd aan het infecteren is: miljardairs, of in het Engels billionaires. Een oneindig veel gevaarlijker virus.

De zogenaamde 0,001%-ers, de ultrarijken, de mensen waar je niet meer van rijkdom spreekt maar van ‘eeuwige’ rijkdom voor de nazaten. De Amerikanen hebben het dan over “not just rich, but wealthy” en “generational wealth”. De obscene hoeveelheid geld van deze mensen trekt zich niks aan van alledaagse zaken als een crisis of een pandemie en neemt alleen maar toe. Exponentieel bijna. Een mooi voorbeeld hiervan is dat de collectieve rijkdom van Amerikaanse miljardairs met een half biljoen dollar toenam tijdens de lockdown van de coronacrisis. Dat is dus 500 miljard, wat een stijging van maar liefst 19% van hun rijkdom betekent. In diezelfde periode moesten bijna 43 miljoen(!) Amerikanen een werkloosheidsuitkering aanvragen. Dat getal is in de laatste tijd alleen maar toegenomen.

Nooit waren de economische verschillen tussen arm en rijk zo groot als nu en dat verschil lijkt alleen maar groter te worden. Internationaal tekent zich deze trend ook af, want miljardairs zijn de ultieme globalisten. In Rusland wordt weer gesproken over oligarchen en ook China kent een toenemend aantal ultrarijken die verdacht vaak deel uitmaken van de communistische partij. Wat is hier mis mee, zou je zeggen? Het is kapitalisme – een systeem dat we in de meeste delen van de wereld vrijwillig omarmen – in zijn meest extreme vorm, en deze mensen zitten aan de top van de hoop. Maar los van de enorme maatschappelijke en economische ongelijkheid die dit met zich meeneemt, ligt het andere grote probleem bij sommige van deze ultrarijken zelf. Met dergelijke astronomische hoeveelheden geld koop je ook macht en invloed. Veel macht en invloed.

Een paar miljardairs doen de laatste tijd veel van zich spreken als het gaat om hobby’s anders dan zwemmen in geld. Bill Gates springt de laatste tijd erg in het oog: al jarenlang vliegt hij op het wereldtoneel heen en weer om zijn vaccinatieverhaaltjes te vertellen. Hij heeft directe ingangen bij de meeste wereldleiders om ze te overtuigen van het belang van preventief vaccineren tegen allerlei op handen zijnde pandemieën en ziekten. Hij heeft inmiddels een indrukwekkend track record in allerlei ontwikkelingslanden in Afrika en Azië waar hij via organisaties (zoals Gavi) die direct of indirect aan zijn Bill & Melinda Gates Foundation zijn gelinkt, allerlei vaccinatieprogramma’s op de arme bevolking loslaat. Soms met desastreuze gevolgen volgens de één, wat weer heftig wordt tegengesproken door anderen. DuckDuckGo-en op Bill Gates geeft dagenlang voer voor allerlei onfrisse theorieën en vreselijke complotten, van bevolkingreductieprogramma’s tot het chippen van mensen om “hun gezondheid te waarborgen”. Een mooie bloemlezing van wat Gates zijn foundation allemaal doet vind je hier. Wat er precies allemaal van waar is, is soms moeilijk te achterhalen, want mensen als Gates weten heel goed de narratief te sturen door de MSM naar hun hand te zetten door gerichte donaties te doen, of door simpelweg de media outlets op te kopen. Zo kopen ze dus letterlijk platforms die in de ogen van veel mensen nog steeds staan voor objectieve nieuwskanalen, maar die tegenwoordig niks meer zijn dan betaalde propagandaplatforms. Zo nam Amazon-baas en rijkste man ter wereld Jeff Bezos eerder de Washington Post over, naast een heleboel andere bedrijven. Ook is er een wildgroei aan allerlei ‘fact checking’ websites gekomen die niks anders doen dan beweringen van andere sites onderuit halen. Een ‘feiten’-kakafonie waar een normaal mens geen wijs meer uit kan.

Over Gates zal nog heel veel geschreven worden, ook hier, maar voor nu volstaat het om te wijzen op het feit dat iemand die niet opereert aan de hand van een (democratisch) mandaat dat hem gegeven is door een bevolking – zoals dat gebeurt met gekozen politici en gezagsdragers – hij zich wel erg veel permitteert en oneigenlijk veel macht heeft. Macht die normaal gesproken voorbehouden is aan regeringsleiders. En al deze macht van hem onttrekt zich aan ieder controlemechanisme wat normaliter in stelling staat om regeringsleiders te controleren en – zo nodig – af te zetten. In theorie, dan. Dit staat nog allemaal los van het feit dat Gates iemand is die zijn carrière maakte met software en geen expert is op het gebied van virologie of gezondheidszorg.

Naast Bill Gates is George Soros nu zo’n beetje de daddy als het gaat om inmenging op het politiek wereldtoneel. Met zijn ngo’s (non-governmental organisations) heeft hij een enorm lang track record als het gaat om inmenging in allerlei landen door het beïnvloeden van het maatschappelijke en politieke debat. Die man is een studie op zichzelf, maar recent heeft hij het meest van zich doen spreken door met zijn Open Society Foundation zich pal achter de Black Lives Matter (BLM) en Antifa beweging te scharen. Sterker nog, deze bewegingen zouden in zijn geheel uit zijn koker komen. Ook in Nederland zien we Soros terug als een van de financiers van Kick Out Zwarte Piet (KOZP) wat voorheen bekend stond als New Urban Collective (CTRL+F). Deze man en zijn ngo’s zijn verantwoordelijk voor inmenging in verschillende landen, waarbij de modus operandi neerkomt op het zaaien van tweedracht en het tegen elkaar ophitsen van de bevolking. Precies wat we nu ook in de Verenigde Staten zien.

Een recent onderzoek van het European Center for Law and Justice (ECLJ) bracht aan het licht dat er een belangenverstrengeling zou zijn tussen enerzijds rechters aan het Europese Hof van de Rechten van de Mens en anderzijds ngo’s die door Soros werden ondersteund. 22 van de 100 rechters zouden een sterke link hebben met de OSF of ngo’s zoals Amnesty International en Human Rights Watch. Ironisch genoeg is het ECLJ ook weer een ngo, maar duidelijk niet door meneer Soros gefinancierd. Dit soort sterke signalen van beïnvloeding van rechtspraak en belangenverstrengeling zijn reden genoeg om mensen als Soros en zijn organisaties goed tegen het licht te houden en wellicht te vervolgen voor ondermijning van het democratische proces. Het probleem is alleen dat beschuldigingen aan de man zijn adres vaak worden afgedaan als antisemitisme omdat hij van joodse komaf is. Een redelijke dooddoener want als iemand fout is doet afkomst daar niks aan af.

En zo kunnen we nog eindeloos doorgaan over lui als Marc Zuckerberg, Jack Ma, Warren Buffet en Jeff Bezos. Maar duidelijk is dat we deze groep mensen die op globale schaal opereren boven wet en regering, goed in de gaten moeten houden. Hun banden met regeringsleiders, internationale denktanks, invloed op de media en entertainmentindustrie en natuurlijk de grote multinationals zijn een bron van grote zorg. Als we geluk hebben doen ze geweldige dingen voor onze planeet, maar tot op heden zijn de signalen verontrustend. Parafraserend naar Bill Hicks: het is een virus met schoenen.