Auteur: JOATMON

The Cult of Covid

  door , ,

Nu de MSM ons bedelft onder de jobstijdingen van de “tweede golf” zien we intussen een andere bijzonder fenomeen opdoemen. De tegenstellingen tussen de mensen die kritisch zijn over de coronamaatregelen van de overheid en eigenlijk zeggen dat er weinig aan de hand is, staan meer dan ooit lijnrecht tegenover de mensen die blijven vasthouden aan het gevaar dat COVID-1984 zogenaamd betekent voor de volksgezondheid. Waar men in het begin van de crisis nog riep dat de ‘pandemie’ het volk zou verenigen, lijkt die ze nu meer dan ooit te verdelen. Naarmate de bewijzen zich opstapelen dat het coronavirus niet dodelijker is dan een flinke griep en dat er geen sprake is van een tweede golf, zien we de overheid in overdrive gaan met meer beperkende maatregelen en repressief optreden. In het kielzog daarvan zien we de MSM als een geoliede propagandamachine structureel elke kritiek op dit beleid negeren of wegzetten als complottheorie. Wie niet instemt en meedoet is gek en eigenlijk onmenselijk, want die zorgt ervoor dat anderen ziek worden en het volk moet bukken onder de draconische maatregelen.

Het lijkt er steeds meer op dat mensen, die coûte que coûte vasthouden aan de gedachte dat corona als ziekte een reële bedreiging is voor onze maatschappij, een geloof aanhangen. Of deel uitmaken van een cult. Immers, om zo vast te kunnen houden aan het beeld dat corona als ziekte een gevaar is voor de samenleving tegen alle wetenschappelijke bewijzen en toenemende oproepen van medici en onderzoekers in, vraagt om een blind vertrouwen zoals je dat vindt onder gelovigen. De vraag die meteen bij mij opdoemt is: waarom? What’s in it for them? Wat halen de coronagelovigen die anderen de les menen te moeten lezen over mondkapjes – die bewezen niet werken – en social distancing en lockdowns – die bewezen niet werken – nu uit hun fanatieke vasthouden aan de narratief van de overheid? Welk deel van hun wezen wordt zo gestimuleerd  dat ze zo fel tegen anderen in willen gaan en feiten niet onder ogen willen zien? Of is er iets anders aan de hand?

https://twitter.com/OnkelJurgen/status/1324199821528473600?s=20

De mondkapjesterreur wordt door gewone burgers zelf prima in stand gehouden. Daar hebben ze geen overheid voor nodig.

The Devil You Know

Het kamp van de sceptici probeert met steeds meer wetenschappelijke en cijfermatige onderbouwing de covidgelovers ervan te overtuigen dat we afsnellen op een enorme humanitaire ramp, als we doorgaan met de nutteloze en gevaarlijke maatregelen die alleen maar tot meer slachtoffers gaan leiden. Maar het lijkt hoe meer feiten men presenteert, hoe dichter de deur op slot gaat en hoe meer hun standpunt verhardt. Recent werd dit mooi in beeld gebracht tijdens een talkshow waar columniste Angela de Jong mocht opdraven tussen een arts en een econoom. Haar gebrek aan kennis probeerde ze maskeren met een soort emo-terreur door “vanuit haar gevoel te spreken”. Toen ze vervolgens fijntjes erop werd gewezen dat haar angsten – en daaruit volgende conclusies – op verkeerde feiten bleken te rusten, zag je een prachtige verontwaardiging op haar gezicht aftekenen. Hoe durfden deze mannen háár eigen geïnternaliseerde en gecultiveerde emotie (angst), waar ze zo graag mee koketteerde, nu helemaal aan gruzelementen te gooien met hun ‘feiten’? Feiten schmeiten! Of haar verontwaardiging als volleerd MSM-lakei nu gespeeld was of niet, haar houding typeerde wel perfect de houding die heel veel Nederlanders nog hebben. Corona is hún angst, hún geïnternaliseerde lijden en kom daar niet aan met je feiten en onderbouwingen! Blijkbaar is de duivel die je kent beter dan de onzekerheid die twijfel aan de officiële narratief met zich meebrengt.

Het gênante optreden van MSM-shill Angela de Jong bij het programma Op1. Let vooral op de verongelijkte houding en lichaamstaal waarmee ze aangeeft niet open te staan voor welke vorm van kritiek dan ook. Niet bepaald handig voor iemand die zich journalist noemt

We zien dit fenomeen vaker terug: mensen die liever vasthouden aan de ellende en het lijden dat ze kennen dan dat ze open staan voor een nieuw perspectief wat mogelijk geen ellende en lijden met zich meebrengt, maar wel mentale onzekerheid door het vooruitzicht van een mogelijk nieuwe angst. Men prefereert dan vaak de ellende waarmee men vertrouwd is geraakt door de jaren heen. Ook hebben veel mensen moeite met het verlaten van een paradigma dat ondertussen een deel van hun persoonlijkheid is geworden: kom je aan corona, dan kom je aan hun. Mensen houden graag vast aan hun stokpaardjes en komen liever niet terug op hun overtuigingen.

Als we ons nou afvragen wat de huidige crisis deze mensen nu oplevert, dan tekent zich een tegenstrijdig beeld af. Ja, corona beperkt de bewegingsvrijheid en creëert bij sommigen angst, maar het geeft ook structuur met zijn strenge regels, determinisme en fatalisme. En dus ergens ook een bepaalde ‘veiligheid’, hoe morbide ook. De overheid geeft immers aan dit voor de veiligheid van de bevolking te doen. Corona ‘verbindt’ want men voelt zich verbonden in een gezamenlijke strijd. En corona heeft een element van menslievendheid in zich – de zorg voor zwakkeren – wat een van de sterkste elementen is van dit geloof. Mensen voelen zich dan goed over zichzelf. Social media versterkt dit, want wat is er nu mooier dan uitventen hoe begaan je bent met de medemens. Inclusief selfie met mondkapje op en een rode O in je Twitter handle. In deze tijd zie je de social justice warriors (sjw) als winterklokjes uit de grond schieten om hun deugstatements over corona te uiten. Ben je pro-corona dan zit je aan de goede kant van het gelijk.

Religie, bijgeloof of cult?

Hoewel de mogelijkheid van een pay-off bij sommige mensen bestaat, is dit uiteindelijk een situatie die niemand prettig vindt. Er lijkt wat anders aan de hand. Als we er anders naar kijken dan heeft het gedrag van veel mensen meer gemeen met het groepsgedrag wat we tegenkomen in cults. Dit gedrag wordt veroorzaakt door het stelselmatig afbreken van het eigen denkproces door middel van angst en terreur. De instructies die mensen van de overheid krijgen zijn vaak tegenstrijdig en hebben niet als doel mensen een bepaalde kant op te sturen, maar om ze te destabiliseren en uiteindelijk murw te maken. Doordat mensen de tegenstrijdige maatregelen niet meer kunnen volgen, geven ze zich over en vertrouwen maar in de autoriteit van hun leiders. Vervolgens compenseert hun geest met een eigen narratief die vervolgens makkelijk te sturen is. Deze mensen zitten in een cult zonder het te weten.

Om mensen te controleren worden brain washing en mind control vaak toegepast. Deze termen worden vaak door elkaar gebruikt. Brain washing wordt vaker geassocieerd met dwang en misbruik om het gewenst gedrag af te dwingen, terwijl mind control meestal op vrijwillige basis en ongemerkt door het slachtoffer wordt geaccepteerd. Die laatste manier van beïnvloeding vinden we meestal in cults terug, waar de ‘leden’ geloven dat ze hun eigen beslissingen maken en niet gemanipuleerd worden. Ook intelligente mensen vallen er doorgaans aan ten prooi. Dat verschil wordt belangrijk wanneer je de brainwashing of mind control ongedaan probeert te maken: bij brain washing is het slachtoffer zich bewust van de manipulatie van zijn vijand, terwijl de persoon die beïnvloed is door mind control denkt dat een vriend of vertrouweling hem of haar bijstond. Hij kan er bij die persoon niet in dat de persoon (of het instituut) dat hij vertrouwde hem kwaad wilde doen en van hem wilde profiteren. Veel mensen kunnen zich niet voorstellen dat de overheid hen bewust kwaad zou doen. Er treedt dan cognitieve dissonantie op.

Als we kijken naar welke technieken gebruikt worden om mensen te manipuleren, komen we de volgende vaak tegen:

  • Isolatie: mensen worden in toenemende mate geïsoleerd van hun omgeving en andere mensen en meningen. Ze krijgen met name hun informatie toegediend via kranten en TV wat ze bevattelijker maakt voor de propaganda van de overheid. De uitwisseling van meningen via social media wordt steeds meer gecontroleerd en gefilterd op ongewenste meningen.
  • Afhankelijkheid en angst: het continu bombarderen met angst door de focus hoofdzakelijk te leggen op afschrikwekkende beelden, grote getallen die zonder context worden gebracht – besmettingen en ziekenhuisopnames – zorgen voor toenemende angst. Ook kan men de cijfers en maatregelen die vervolgens genomen worden niet goed duiden. Men gaat zich daardoor afhankelijk opstellen richting de overheid die zegt voor de burgers te zorgen, waardoor je een relatie krijgt als tussen een misbruiker en zijn slachtoffer. Er treedt een soort verstoorde ouder-kind relatie op, waardoor de afhankelijkheid richting de “machtige en alwetende ouder” sterker is dan de eigen mening.
  • Aanpraten van schuldgevoel: bij deze techniek geloven de slachtoffers dat ze de straf of strenge maatregelen die ze opgelegd krijgen ook verdienen. Ze zijn zelf verantwoordelijk voor hetgeen hen overkomt, niet de ‘strafgever’. De lockdown maatregelen zijn hier een mooi voorbeeld van: mensen geloven dat ze zelf schuldig zijn aan de verspreiding van het virus door hun “onverantwoordelijke” gedrag. En anders wijst de overheid wel een schuldige partij aan (studenten, feestvierende mensen). De mensen vinden dan ook dat ze de maatregelen verdiend hebben. Hun woede richt zich vervolgens op diegenen die zich niet aan de regels (wensen te) houden. Dit zorgt weer voor meer onderlinge verdeeldheid.
  • Emotionele manipulatie: Misschien wel het meest gebruikte en efficiënte middel op dit moment. Hierbij worden de mensen verantwoordelijk gehouden voor de veiligheid van anderen. Kinderen wordt ingeprent dat ze verantwoordelijk zijn voor het leven van opa en oma. Het neemt aan de ene kant de verantwoordelijkheid van sommigen weg en doet die er bij anderen bij. Een compleet onhoudbare situatie op den duur.

Deze beïnvloedingstechnieken worden in combinatie met elkaar gebruikt samen met repressie van de overheid en de eenzijdige propaganda van de media. Voor veel mensen is het ondenkbaar dat de overheid hen bewust kwaad zou doen door de boel zo te manipuleren, maar die stelling lijkt te zwart-wit om zo te bezien. Bewust kwaad doen impliceert doelgerichte intentie, maar duidelijk is dat de maatregelen nu het land meer kwaad zullen doen dan goed.

Overgelopen KGB directeur Yuri Bezmenov legt in een aantal stappen uit wat volgens hem nodig is om een land en haar bevolking ideologisch en mentaal te slopen. Dit filmpje dateert – hoe toepasselijk! – van 1984.

Volksaard of systemische programmering?

Als we terugkijken naar de recente geschiedenis dan zien we dat Nederlanders al decennialang geprogrammeerd lijken te zijn door een verzorgingsstaat die in alles voorzag en alles netjes regelde. De verzuiling van na de oorlog zorgde ervoor dat alles overzichtelijk was, van kerk, vakbond, politieke partij tot omroep en school. Alles paste in elkaar en gaf een met de beschermende hand van Vadertje Staat de veiligheid en rust die het door de bezetting getraumatiseerde land zo hard nodig had. Maar eigenlijk is Nederland nooit haar oorlogstrauma kwijt geraakt. Nu dat het land ontzuild is en de boel steeds meer uit elkaar valt, komen deze trauma’s weer hard naar boven. De eenheid en gemeenschapszin om een uit de bocht vliegende overheid tot de orde te roepen ontbreekt en men valt gedwee in het gelid. Men vervalt in oud gedrag…

Nu we op meerdere fronten met crises te maken hebben – angst voor een pandemie, een imploderend zorgstelsel, een ineenstortende economie en een onbetrouwbare overheid – weten mensen niet meer waar ze het moeten zoeken. Daarom houden ze vast aan hetgeen dat ze kennen. Ondertussen zijn ze letterlijk het lijdend voorwerp van een gruwelijk sociaal experiment waarin volgzaamheid centraal staat. Door de niet aflatende angstporno van de overheid en MSM weten de meesten niet meer hoe ze het onderscheid moeten maken tussen de stortvloed aan – vaak tegenstrijdige – informatie. Naast de chaos die de corona narratief met zich meebrengt spelen er ook allerlei andere polariserende thema’s, zoals de discussies over gender, immigratie en discriminatie van gekleurde mensen. De veelheid aan onderwerpen en het ontbreken van een goed maatschappelijk debat over deze issues zorgt voor extra chaos en onderlinge verdeeldheid.

Een aantal kranten ten tijde van de bezetting door nazi-Duitsland. Vanuit de bezetter werd kranten gedicteerd welke propagandaberichten ze over moesten nemen. Illegale verzetskranten brachten het nieuws dat het volk niet mocht lezen. Parallellen tekenen zich weer af (oorlogsmuseum Overloon, eigen foto, JTMN 2020)

Naast de eenzijdige informatievoorziening die de narratief moet versterken, worden we ook geprogrammeerd met een nieuw soort vocabulaire. De taal die de overheid gebruikt in haar coronapropaganda is er puur op gericht om mensen angstig en volgzaam te houden. Orwell had dit prachtig geïllustreerd in zijn dystopische klassieker 1984 onder de noemer “newspeak”. Door de taal te manipuleren en te beperken tot de leidende narratief zorg je er voor dat mensen het vocabulaire ‘afleren’ om het over ‘subversieve’ onderwerpen te hebben. Het klinkt gezocht, maar taal is een zeer krachtig middel om de publieke opinie te beïnvloeden.

Als je goed oplet zie je dit ook terugkomen in de persconferenties van Rutte en De Jonge. Er wordt veel gebruik gemaakt van een soort oorlogsretoriek met termen die ons eraan willen herinneren dat we in een apocalyptische strijd aanbeland zijn. Ook hier is het doel om angst aan te jagen, terwijl de-escalerend taalgebruik altijd de voorkeur heeft in een crisissituatie.

Fragment van Orwell’s 1984 waarin het fenomeen Newspeak wordt geïntroduceerd.

Terug naar de mondkapjes. De controverse over het dragen van mondkapjes is een duidelijke aanwijzing dat het hier niet meer gaat om veiligheid of bescherming tegen het virus. Zelfs de overheid, RIVM en OMT geven aan dat ze geen bescherming bieden, maar dat ze een gedragsmaatregel zijn; ze zouden ons bewuster moeten maken van het gevaar dat we lopen. Los van de medische risico’s die langdurige dragen van mondkapjes met zich meebrengen, is het idee van een overheid die een gedragsexperiment uitvoert op haar burgers pervers. Vanuit de cultgedachte zou je het ook kunnen zien als een initiatie of een rite.

Het letterlijk muilkorven van mensen door ze hun expressie en identiteit weg te nemen is een volgende stap naar een compleet totalitaire agenda. Contact met andere mensen is een eerste levensbehoefte. Door de lockdownmaatregelen waarbij mensen elkaar niet meer mogen bezoeken, mogen aanraken en niet samen mogen ontspannen, gaat er iets fundamenteel menselijks kapot. Communiceren kan niet meer fysiek maar moet via allerlei elektronische communicatiemiddelen die vervolgens weer gecontroleerd en gemonitord worden. We communiceren bij de gratie van Big Tech. Elkaar de hand schudden of omhelzen en elkaars lichaamstaal lezen zijn er niet meer bij wanneer je via MS Teams en Zoom je besprekingen en ouderenbezoek moet doen. Appen en social media zijn uiteindelijk niet sociaal en kunnen echt menselijk contact niet vervangen. Het is onmenselijk.

De psychologische en maatschappelijke gevolgen van dit alles – met name voor de kinderen – kunnen pas in retrospectief goed beschouwd worden. Maar nu is al duidelijk dat de schade die deze de- en herprogrammering veroorzaakt immens is en nog lang zal doordreunen.

Onderzoeksjournalist Flavio Pasquino spreekt op zijn nieuwe kanaal BLCKBX met striptekenaar Eric Heuvel en emeritus hoogleraar Cees Hamelink over de angstcultuur en mediacensuur die Nederland op dit moment in zijn greep houdt.

Het complot dat geen complot was

  door , ,

Wanneer is een complot geen complot meer? Wanneer het bewezen niet waar is? Of wanneer het bewezen wél waar is? Waarom zou je iets een complot noemen als de persoon of organisatie om wie het gaat het notabene zelf gewoon toegeeft? Dan is het gewoon een feit en zijn de personen die dit blijven ontkennen misschien wel de complotters? En als mensen zeggen dat iets een complot is omdat ze er nooit van gehoord hebben, zegt dat meer over hun informatieniveau dan het betreffende feit. Hoe noemen we dan de media die hier niet over berichten en geen kritische vragen over stellen? Medeplichtig? Laks? In ieder geval niet functioneel.

De laatste week ligt het ‘complotdenken’ onder een vergrootglas na het onhandige item van Arjen Lubach waarbij hij complotdenkers en al hun onderwerpen met één beweging dacht van de tafel te vegen. Vervolgens introduceerde hij een nieuwe term de ‘fabeljesfuik’ die volgens hem voornamelijk werd veroorzaakt door de algoritmen van de grote social media platforms. Uiteraard gold die logica maar één kant op en konden mensen die naar filmpjes en artikelen keken niet zelf nadenken – want complotters zijn uiteraard niet erg slim. Ook niet slim was het van Lubach om alle onderwerpen die deze social media kanalen bespreken als fantasie en waandenken te beschouwen, want zelfs de MSM heeft in de afgelopen jaren regelmatig over pedofilie en ritueel misbruik bericht. Ontkennen dat er iets goed mis zit in die hoek , is meer subversief dan welk complot ook. En dat geldt voor meer onderwerpen. Het was het moment waarop het masker van de MSM – en de publieke omroep in het bijzonder – definitief afviel en het zonneklaar werd dat we hier met een propagandamachine hebben te maken die aan het touwtje van de regering zit. Letterlijk, want de producer van de show is de vrouw van de vicepremier van dit land.

Onbekend maakt onbemind

Terug naar het complot. In dezelfde bewuste uitzending werd ook lacherig gedaan over de mensen die een complot zien achter de COVID-1984 crisis en met name de maatregelen die leiden tot meer inperking van de burgerrechten en duiden op een veel grotere achterliggende agenda. Het is raar om daar lacherig over te doen, want we toonden hier al eerder aan dat die agenda al jaren in geuren en kleuren wordt aangekondigd op allerlei manieren. Dat de meeste mensen er niet de bedreiging van onze soevereiniteit in zien zegt meer over hun intelligentie en informatieniveau. Maar ook hun abstractieniveau: sommige zaken zijn wat complexer om te begrijpen en hebben gewoon meer aandacht nodig; die passen niet in een nieuwsitem van 2 minuten. Veel mensen leven nog in de veronderstelling dat wanneer de MSM en praatprogramma’s er weinig tot geen aandacht aan besteden, het wel niet belangrijk zal zijn. Dezelfde MSM die vindt dat mensen te dom zijn om een onderscheid te maken tussen ‘fake news’ en complotten en ‘echt’ nieuws.

Onlangs plaatste het World Economic Forum (WEF) een kort filmpje online, dat in een notendop kraakhelder maakt wat ons te gebeuren staat, als het aan Überführer Klaus Schwab ligt. In acht korte punten worden de komende tien jaar van de wereld voorspeld. Het is een korte bloemlezing van de Brave New World die Schwab voor zich ziet, wanneer de wereld haar eerste fasen van de Great Reset heeft doorlopen. Een onzalige hybride ideologie van communisme 3.0 en neofascisme. Een wereld waar de immer groeiende macht van multinationals kan bestaan naast de regulerende (en beschermende) macht van regeringen, die eigenlijk alleen nog maar een uitvoerende taak hebben. Landen bestaan dan de facto niet meer, maar machtscentra gevormd rondom clusters van landen of metropolen.

Geen eigendom maar diensten

Het is een wereld waar mensen geen eigen bezit meer hebben en alleen maar kunnen ‘lenen’ of huren. Alles wordt een dienst en alle spullen zijn alleen nog maar in bezit van de grote corporaties. Uiteraard onder voorwaarden en alles onder toezicht. En wat als je het niet eens bent met de regeltjes of de ‘gebruiksvoorwaarden’ die ondertussen bijgesteld worden? Of wanneer de prijzen stijgen? Cash geld verdwijnt, net als privacy en anonimiteit en ook soevereiniteit van handelen bestaat niet meer. Het Grote Systeem legt alles vast en verzorgt wat je nodig hebt. Duidelijk wordt ook dat dit alleen nog maar voorbehouden is aan zij die in de steden leven onder het toeziend oog van het Grote Systeem. Daarbuiten zal chaos heersen.

Vervolgens worden weer dezelfde discutabele stokpaardjes bereden van CO2-reductie, klimaatverandering en vleesproductie. Zaken waar zeker over gesproken moet worden, maar wel in een brede en eerlijke context. Ook wordt ons voorgehouden dat we over tien jaar al kunnen beschikken over 3D geprinte organen. Het is al lastig om een genetisch compatibel orgaan in een ontvanger te kunnen houden zonder afstotingsverschijnselen, laat staan een 3D geprint element. Vervolgens krijg je weer de horrorfetish van Schwab wanneer hij het heeft over de samensmelting van mens en technologie. Ja, dat lijkt me erg “in harmonie met de natuur” en duurzaam. En hoe zit het dan met dat laatste bastion van soevereiniteit: zelfbeschikking over je eigen lichaam en geest? Wanneer je lijf vol zit met ‘smart robots’ die je huurt van bedrijf X? Of technologie waarmee men je gedachten kan lezen? Natuurlijk bedoeld voor mensen die een ledemaat missen of zwaar gehandicapt zijn, totdat het niet meer zo is en de veiligheidsdiensten andere toepassingen zien. Complotdenken? Nee hoor, kijk zelf even op de website van het WEF. Men verbergt het niet en is er zelfs trots op.

Hetzelfde geldt voor mensen naar Mars: met de huidige snelheid van ontwikkeling zijn die zaken nog ver weg. Helemaal erg wordt het wanneer het WEF het heeft over vluchtelingen en ontheemde volkeren en men eventjes de Syrische vluchtelingen koppelt aan klimaatverandering. Tenzij IS en andere door westerse landen gesponsorde islamterroristen een nieuw klimaatfenomeen zijn, zie ik de relatie niet. Feit is dat veel meer mensen moeten vluchten wegens oorlog en vervolging dan dat ze door droogte of natte voeten hun heil elders moeten zoeken. En waarom dan niet daar die fantastische technologie inzetten om het beter te maken? De rijke oliestaten bewijzen dat je met genoeg geld in de heetste woestijnen kunt wonen.

Het ‘promofilmpje’ van het WEF. Wie krijgt hier nu warme gevoelens bij?

Uiteindelijk wordt ook het failliet uitgesproken over het normenkader dat de westerse wereld heeft opgebouwd en de daar levende democratieën. Dat is een erg breed statement waar je veel over kunt discussiëren, maar dat wil niet zeggen dat dit zomaar vervangen kan worden door een technocratisch systeem dat in de kern burgers reduceert tot horigen van de grote bedrijven en de hun dienende overheden. Ook toont het weinig respect voor het goede dat hieruit ontstaan is en het belang van tradities en gebruiken voor de cohesie van bevolkingsgroepen. Als de historie ons iets heeft getoond, is dat duurzame veranderingen incrementeel komen en er (soms helaas) veel leergeld betaald moet worden.

Het is onbegrijpelijk dat een organisatie als het WEF deze ideeën kan verkopen als goed voor de mensheid en nog onbegrijpelijker dat zoveel (intelligente) mensen erin trappen en aan meedoen. Precies in de lijn van de Sustainable Development Goals (SDG’s) die we ook eerder behandeld hebben en deel uitmaken van dezelfde agenda. Men benoemt terechte issues in de wereld, maar de oplossing is vaak gruwelijker in uitwerking dan de huidige (suboptimale) situatie. Plus men vraagt de burger niets en er is weinig publiek debat over. Met de snelwegen die de nazi’s aanlegden was in principe ook niets mis, maar wel hoe ze uiteindelijk gebruikt werden. Nog even los van de verrotte ideologie die je er op de koop toe kreeg. En niet iedere technologische innovatie is per se een goede. Vraag dat maar aan Robert Oppenheimer.

De Broek van Nostradamus

  door , ,

Hans Teeuwen zong 23 jaar geleden al over de strakke groene broek van Nostradamus (die hem overigens goed stond). Michel de Nostredame, de Franse apotheker geboren in 1503 die eeuwige bekendheid verwierf met De Profetieën (Les Prophéties). Hierin deed hij allerlei (vage) voorspellingen voor vele eeuwen na zijn dood en waarover nog veel discussie bestaat of ze echt uitgekomen zijn of niet. Dat is het lot wat veel voorspellers treft, want wat ze roepen vaak dingen die mensen niet snappen of willen weten. Op dit moment is de wereld vol ongeloof over wat ons in de slipstream van COVID-1984 allemaal overkomt – 2020 is met recht een annus horribilis. En toch konden we weten dat dit zou gebeuren en de manier waarop. In het eerdere vijfluik van Endgame valt te lezen dat de NWO al decennialang – zo niet langer – al bezig is om de wereld in haar greep te krijgen. Een alomvattend plan dat bestaat uit veel verschillende plannen en projecten die allemaal toewerken naar dat ene doel: totale controle over de wereld en onderwerping van de mensheid in de Novus Ordo Seclorum. Pas in retrospectief krijgen de profeten gelijk, nadat ze eerder voor gek werden verklaard.

SFTID: Lockstep – The Manual

Eerder verwees ik al naar de publicaties waarin zwart op wit te lezen valt op welke manieren de NWO de wereld en maatschappij wil omvormen naar dit nieuwe wereldbeeld. Documenten die al tientallen jaren oud zijn en voor iedereen in te zien. Documenten, die als je ze nu leest, opeens vreselijk bewaarheid lijken. Waarom er dan niet eerder zwaar aan de klok gehangen werd hierover hoeft ook niemand te verbazen, aangezien de media dit soort grote onderwerpen doorgaans onberoerd laat. En ik vrees uiteindelijk de meeste mensen ook… Je zult zelf op zoek moeten gaan naar boeken of dieper moet graven op het internet. In het licht van de huidige chaos is onderstaand interview uit 2014 met onderzoeksjournalist Harry Vox wel interessant. Op zijn eigen energieke wijze vertelt hij aan de hand van het document Scenarios for the Future of Technology and International Development (SFTID) van de Rockefeller Foundation welke ellende eraan zit te komen voor de wereld. De Rockefeller Foundation heeft hiermee aan de hand van vier scenario’s verschillende uitkomsten voorspeld voor “uitdagingen en kansen” die de mensheid staan te wachten met technologie als centraal thema. Met name in het hoofdstuk Lockstep (p. 18) wordt een scenario geschetst waar autoritair leiderschap en overheidscontrole centraal staan wat uiteindelijk leidt tot beperkte innovatie en groeiende weerstand vanuit de burgers. In dit scenario staat een wereldwijde (griep)pandemie centraal waarbij het doortastende en autoritaire optreden van de Chinese overheid geprezen wordt als de manier om de pandemie te stoppen… I kid you not.

Zonder strakke groene broek maar als een ware Nostradamus beschrijft Harry Vox in 2014 de situatie waar we anno 2020 ons tot de nek aan toe bevinden. Echter, zijn kennis kwam uit een document dat vier jaar daarvoor al geschreven was door de Rockefeller Foundation.

Al zoekende kwam ik er achter dat ikzelf ruim voor deze tijd – zelfs voor het beruchte Rockefeller Foundation document – ook al Nostradamus’ groene broek had aangetrokken. In 2009 schreef ik op Zapruder Inc. een artikel over de NWO en het “National Security Study Memorandum (NSSM) 200: Implications of Worldwide Population Growth for U.S. Security and Overseas Interests” (klik hier voor het originele document). Dit document is inmiddels al meer dan 46 jaar oud en werd in 1989 vrijgegeven. Onder leiding van Henry Kissinger werd al een agenda beschreven waar de groei van de wereldbevolking gecontroleerd moest worden, met name in de ontwikkelingslanden. Mind you, de wereldbevolking bedroeg destijds met vier miljard iets meer dan de helft van nu… Dit document is het zoveelste bewijs dat de NWO agenda die we zich nu zien voltrekken al vele jaren in de maak is.

Kortom, iedereen die wat verder kijkt dan zijn neus lang is kan ook voorspellende gaven krijgen. De vraag alleen is of het voorspellingen zijn waar je blij van wordt. Ik ga ondertussen mijn groene strakke broek aantrekken en nog maar een keer luisteren naar het liedje van Hans Teeuwen. Nostradááááámus♪♫

Endgame: Epiloog

  door , , ,
God foot (Pixabay)

Hoewel we oneindig veel kunnen schrijven over de doemagenda van de NWO, is het belangrijk om niet alleen naar de uitrol hiervan te kijken, maar ook naar hoe verwrongen dit wereldbeeld uiteindelijk is. Hoewel er op voorhand iets te zeggen valt over het willen aanpakken van problemen als vervuiling van de natuur, sociale en economische ongelijkheid, het uitputten van bepaalde grondstoffen en het steeds minder in harmonie leven met de natuur, kan de tegenstrijdigheid van de oplossingen die men aandraagt om deze problemen op te lossen niet groter zijn. Het uitgangspunt dat er een grote globale ramp nodig is om tot een reset te komen, lijkt op pragmatisch opportunisme (“we maken maar het beste van een slechte situatie”) wanneer die ramp zich ook daadwerkelijk voordoet. Maar het wordt een stuk angstwekkender wanneer we zien dat de ‘rampen’ kunstmatig worden veroorzaakt om dit doel te behalen. Dat geeft al de nietsontziendheid aan op welke manier men de ‘noodzakelijke’ veranderingen wil doorvoeren; kosten en slachtoffers niet gespaard. Hier spreekt men uit totaal geen vertrouwen te hebben in het zelfhelende en lerende vermogen van de mensheid. Wie niet horen wil, moet maar voelen.

Veel mensen hebben moeite met het idee van een verborgen agenda die zich onttrekt aan het democratisch proces en door een kleine elite wordt uitgedacht en uitgerold. En toch is dit bittere ernst. En nu zien we die agenda voor onze ogen uitgerold worden. Criticasters zeggen dat onze overheden te dom zijn om dit te bedenken en dat klopt voor een deel ook. Veel van deze onzalige ideeën worden uitgedacht door ngo’s en met name de verschillende denktanks die zich constant hiermee bezig houden. Hele boekwerken, handvesten, papers en conferenties zijn hierover voorhanden, maar weinig mensen die er aandacht aan schenken. En de media al helemaal niet. Wie er wel aandacht aan schenken zijn onze leiders en beleidsmakers. Nadat de theorie is uitgewerkt wordt het aan de man gebracht door miljardairs als Gates en Soros of ‘thought leaders’ als Klaus Schwab. Organisaties als het WEF, CFR, ISD, IMF, de VN en nog een hele trits aan allerlei afkortingen maken er samen met een aantal universiteiten hapklare brokken van. Vervolgens gaan de (supra)nationale overheden ermee aan de haal en vertalen dit weer naar nationaal en lokaal beleid. Steeds vaker gebeurt dat op lokaal niveau door aansluiting te zoeken met steden die een belangrijke positie in een land of regio vertolken. Op die manier gaat het van lokaal naar regionaal, naar (inter)nationaal. Politici worden vooraf gegroomd, gekocht of omgeturnd en anders opzij geschoven als ze de agenda niet willen dienen. Grenzen of gezindten kent het niet. Deze machine dendert onverminderd voort maar is voor de oplettende burger goed te zien.

De Australische evenknie van Hugo de Jonge – minister van volksgezondheid Brad Hazzard – legt in niet mis te verstane woorden uit dat we naar een New World Order gaan.

Meet Dr. Evil: Klaus Schwab

Eerder kwam de oprichter en huidige leider van het World Economic Forum al langs. Vanaf de jaren ‘70 bouwde hij aan zijn ngo die zou uitgroeien tot het WEF, waarna er nog een aantal andere ngo’s zouden volgen. Zijn gedachtegoed wat nu gecentraliseerd is rond The Great Reset, staat aan de basis van de NWO agenda. De doelen die hij omschrijft passen naadloos in Agenda 21 / 2030. In zijn recente boek The Great Reset windt de voorzitter er geen doekjes omheen dat de coronacrisis precies op het juiste moment komt om vanaf nu het roer drastisch om te gooien. Lezend door zijn boek en kijkend naar de filmpjes van het WEF valt een terugkerend patroon op: de problematiek die beschreven wordt lijkt reëel en terecht aangestipt, alleen geven de aangedragen oplossingen steevast een dystopisch en onmenselijk gevoel. Tegenstrijdig ook. Los van de synthese die Schwab voorstelt, spreekt er ook een grote mate van megalomanie uit en een toenemende ontkoppeling van de realiteit: als je vanuit een bepaald gedachtegoed blijft doorredeneren met mensen die er hetzelfde in staan, ontstaan er meestal de meest verschrikkelijke ideologieën. Hoewel zijn ideologie over de mensheid gaat, lijkt alle menselijkheid eruit gesloopt. Maar duidelijk is dat Schwab wereldwijd een drijvende kracht is achter de uitrol van de NWO agenda.

In zijn boek beschrijft Schwab dat de COVID-1984 crisis voor een economische reset zal zorgen die zijn weerga niet kent. Uit niets in zijn schrijven blijkt compassie voor de vreselijke gevolgen hiervan. Nee, het is slechts een noodzakelijke hobbel naar het heilige doel. Collateral damage. Hij onderkent dat het midden- en kleinbedrijf de motor voor economie is en verantwoordelijk voor meer dan de helft van de banen. Hij geeft echter ook aan dat de crisis deze sector onevenredig hard zal treffen en mogelijk nooit meer de oude wordt. En dit past in zijn visie. De bedrijven die het best gesteld zijn om deze crisis te overleven, zijn de grote ketens en de multinationals. Fysieke winkels zullen het in toenemende mate afleggen tegen de internationale online reuzen. Hierbij vraagt hij zich niet af in hoeverre dit wenselijk is en of dit in het voordeel is van de mensheid. We weten allemaal hoe deze bedrijven hun business runnen: productieprocessen worden tot het uiterste uitgeknepen en geoptimaliseerd. De klant staat niet centraal, maar de eigen machtspositie en de aandeelhouderswaarde. De footprint van deze bedrijven is meestal schadelijker dan de meeste kleinere, lokale producenten. De verhalen van voedselgiganten als Coca Cola, Nestle en Heinz over hoe zij omgaan met hulpbronnen – ten koste van lokale producten en burgers – en de toevoegingen en technologieën die zij in hun producten stoppen, hebben niks meer met natuurlijke productie te maken. Weinig respect voor mens en natuur, hoezeer ze dit ook beweren wel te hebben via hun gelikte propaganda. Ook komen hun producten de gezondheid van de mensen vaak niet ten goede.

Instrumenten van onderwerping

Hetzelfde geldt voor de sterke vaccinatie en immunisatie agenda die vanuit het WEF en agenda 2030 wordt gepusht, met Bill Gates als de zelfbenoemde vaccin messias. In plaats van uit te gaan van de natuurlijke balans en de kracht van een gezond immuunsysteem, gaat men uit van een imperfect natuurlijk systeem dat geholpen moet worden met allerlei vaccins en palliatieve medicatie. Hierbij kijkt men niet naar hoe al deze stoffen samenwerken en wat ze uiteindelijk doen in het lichaam van mensen. Totaal geen holistische benadering van gezondheid. Risico’s voor de mens worden tot koude, klinische rekensommen gereduceerd. Men zou de nadruk moeten leggen op gezonde, natuurlijke voeding, voldoende beweging en het reduceren van stress en een terughoudende gezondheidszorg die gericht is op preventie zonder onnodige vaccins en een curatieve insteek wanneer dit nodig is. Ook hier zijn de grote farmabedrijven de winnaar in het verhaal, waarvan we eerder aantoonden dat zij nu niet het beste voor hebben met de gezondheid van de mensheid maar wel alles met aandeelhouderswaarde; hun businessmodellen draaien op de perverse prikkel van mensen die ziek blijven, niet op mensen die (direct) genezen. Hetzelfde geldt in meerdere mate voor de tech-bedrijven: hun technologie zal niet gebruikt worden om mensen echt onderling te verbinden en de mensheid te verheffen, maar eerder om ze te verbinden aan Het Grote Systeem zodat ze op ieder moment gecheckt en gecontroleerd kunnen worden. Het afschaffen van cash en de bewegingsvrijheid doordat alles gemonitord wordt moet zorgen voor totale controle zodat er niets mis kan gaan.

Een andere belangrijke ‘wetenschap’ die centraal staat in de uitrol van de NWO agenda is het beïnvloeden van gedrag van de de massa en het individu; een typisch technocratisch stokpaardje wat weer naadloos past in het nieuwe sociale contract dan men door de strotten van de mensen wil rammen. Misschien wel het meest kwaadaardige en subversieve instrument dat men toepast, omdat het ingericht is op het verstoren, verdraaien en manipuleren van de perceptie en waarden van mensen. De denktank Institute for Strategic Dialogue (ISD) zit hier vol in: hun website biedt een schat aan handreikingen en analyses over hoe de publieke perceptie beïnvloed kan worden. Interessant is ook te zien wie in de besturen van deze club zitten: een elite die ver af staat van het normale volk. Hun insteek is om te infiltreren binnen het weefsel van gemeenschappen door het gebruik van influencers, belangengroepen, bewegingen en opiniemakers. Tevens staan ze de manipulatie van (social) media voor en infiltratie van scholen en gemeenschappen om meningen de juiste kant op te sturen; meestal onder het excuus van het bestrijden van extremisme. Want alles wat niet in de narratief past of kritisch is wordt als extremistisch gelabeld. Ook het Mindspace rapport dat door Imperial College (die van lachwekkend inaccurate datamodellen voor de COVID-1984 pandemie) en de RAND Corporation (denktank voor het Pentagon) is gemaakt, legt in detail uit hoe beleidsmakers gedragsbeïnvloeding het best toe kunnen passen. Zo maakt men van een autonoom individu die zelf rationele beslissingen neemt, een volgzame burger wiens gedrag automatisch is en wordt beïnvloed door de keuzes die zijn omgeving hem voorschotelt.

Spiro Kouras met een wrap-up van de NWO agenda, die met COVID-1984 de globale crisis kreeg waar het al die tijd op wachtte.

Trans-humanistische agenda van het WEF

In Schwab’s dystopia gaat het nog een stap verder met het elimineren van de menselijkheid: mensen zouden beter functioneren wanneer ze meer versmelten met de eerder aangehaalde technologie. In eerste instantie wordt die versmelting verkocht door de lammen te laten lopen en de blinden weer te laten zien, maar de volgende stap is om iedereen letterlijk aan de matrix te hangen. Niet alleen kan men mensen beter monitoren door ze aan Het Systeem te hangen – Elon Musk’s project NeuraLink is hier een mooi voorbeeld van – maar de volgende stap is om ook hun gedachten te registreren en hun realiteit met virtual of augmented reality te beïnvloeden. En dan op zo’n wijze dat men het verschil tussen realiteit en virtueel niet meer kan maken. De Minority Report thought crime is dan niet ver meer (er zijn nu al slimme camerasystemen die aan de hand van lichaamstaal agressie van mensen kunnen voorspellen). De trans-humane agenda is eigenlijk eugenetica 3.0 en verraadt de intenties van Schwab compleet, mocht zijn enge accent dat nog niet weggegeven hebben. Laten we niet vergeten dat eugenetica en de sterilisatieklinieken die in de jaren ’30 in de VS werden opgericht pas in de jaren ’60 van de vorige eeuw werden opgeheven; niet alleen de nazi’s waren hiermee bezig. Dit gedachtegoed is ondergronds gewoon doorgegaan.

Nergens vragen mensen als Schwab zich af of de offers hiervan opwegen tegen het gebrek aan vrijheid en persoonlijke expressie. Nergens geeft hij aan dat hij dit getoetst heeft aan de belevingswereld van normale mensen en hoe zij een betere wereld zien. Nergens vraagt hij zich af of deze middelen en de manipulatie van mens en natuur nu echt de volgende stap zijn in onze gezamenlijke evolutie. En nergens een afweging of de hem zo geliefde Vierde Industriële Revolutie bedoeld is om de mens tot ultieme slaaf te maken van Het Systeem. Het geeft aanleiding tot de zoveelste Bijbelse vergelijking waarin Adam en Eva in perfecte harmonie leven in het paradijs Eden. Een schijnbaar perfecte wereld met dien verstande dat ze zonder het te weten onder de heerschappij van een almachtige god leven, onder zijn voorwaarden en zonder eigen vrije wil. Pas als hun vrije wil en zelfbeschikking wordt gegeven (kennis!) door de slang, worden ze uit het paradijs verstoten door een boze god. Maar ze hebben wel de vrijheid om hun eigen toekomst en wereld in te richten en te leren van de consequenties van hun eigen handelen. Het eeuwige dilemma tussen een schijnbaar perfecte leefwereld zonder vrije keuze of een imperfecte waarbij je zelf over je lot kan beschikken. Mensen als Schwab lijken zichzelf een godcomplex te hebben aangemeten waarin zij voor de mensen een Nieuw Eden willen scheppen en daarom de vrije keuze van de mens af moeten nemen. Net als God de Zondvloed gebruikte om de boel te resetten, gebruikt de NWO kunstmatige rampen om met een ‘schone lei’ te beginnen. Herhaalt de geschiedenis zichzelf..?

Ondertussen, in Nederland…

Ook in Nederland is de agenda van de NWO geland. Misschien nog niet in de heftige mate zoals in China en Australië, maar ook hier spreken de leiders zich uit over hun behoefte aan een nieuwe wereldorde. Hugo de Jonge is samen met o.a. Rutte een typische exponent van de totale dienaar aan de NWO-agenda. Niet alleen door zijn volkomen doorgeslagen coronabeleid dat iedere dag door steeds meer feiten compleet failliet is verklaard, maar ook door zijn monomane en soms psychopathische gedram over vaccinatie en het feit dat we offers moeten brengen en dat tegenspraak en verzet tegen zijn beleid eigenlijk antisociaal is. In zijn recente speech voor de Abel Herzberglezing laat de minister doorschemeren wat zijn echte intenties zijn en welke agenda hij daadwerkelijk dient. Ook hierin weer de verwijzingen naar het “inleveren van persoonlijke vrijheid voor het algehele goed en onderlinge solidariteit” en de noodzaak voor een nieuwe samenlevingsagenda. Een mooi staaltje newspeak voor wat Schwab een “new social contract” noemt: het opgeven van de persoonlijke soevereiniteit voor meer solidariteit en het grotere ‘maatschappelijke doel’. Een holle frase die sterk doet denken aan het neo-communistische gedachtegoed dat we ook in China zien. Dat Hugo hierin de mensen niet vraagt wat zij vinden van zijn nieuwe samenlevingsagenda tekent maar weer de monomane benadering van de man en deze regering. Tegelijk probeert hij de toenemende kritiek op zijn beleid te vertalen naar een bevestiging van zijn gelijk: “zijn al die grote harde woorden niet inderdaad een schreeuw om meer gemeenschapszin …? Is het niet een schreeuw om meer samen en minder alleen?” Hugo vertaalt weerstand op zijn beleid als een roep om meer van hetzelfde en een aanmoediging dat hij nog meer zijn best moet doen om door te drammen. Een briljant staaltje omdraaikunde, zelfhypnose en demagogie. Mao zou trots op hem zijn.

Mark R. die zijn marsorders krijgt van de zoon van Soros…?

En voor de mensen die hoopten dat koning Willem-Alexander de bevolking nog zou redden van de spoedwet en de doorgeslagen politici: think again. De koning zit tot aan de schouders in de NWO, net zoals zijn opa en moeder dat waren. In zijn troonrede van dit jaar sprak hij ook al over multilaterale wereldorde, wat dus niets meer is dan een nieuwe wereldorde. Je moet wat getraind raken in het herkennen van deze newspeak, maar daarna zie je het overal terugkomen. Blijkbaar was het voor de koning niet voldoende dat zijn overgrootmoeder en zijn opa ons land al tijdens de Tweede Wereldoorlog verraden hadden en dus doet hij het nog dunnetjes over. We zijn dus op elkaar aangewezen als het gaat om deze elite en hun zieke agenda het hoofd te bieden.

Geconfronteerd met al deze feiten zien veel mensen hier nog steeds geen kwaad in. Ze denken dat het met de coronacrisis en dit soort rare uitspraken wel allemaal zal loslopen. Ze zitten fout. Het plan van de NWO zit daarvoor veel te goed in elkaar en ze zijn geduldig in hun uitrol ervan. En mensen vergeten snel. Voor alle aspecten van onze samenleving is er een plan gemaakt en onze ‘domme’ politici hoeven deze alleen maar uit te voeren. Volgens sommigen was het echte startsein van de agenda gegeven met de aanslagen op de Twin Towers en het Pentagon, nu 19 jaar geleden. Maar eigenlijk is dit soort controle van alle tijden, alleen zag het er zelden zo onheilspellend uit.

Endgame: Deel IV – fight the power!

  door , ,

Als je het hebt over eugenetica en vaccinatie gaat het ook al snel over de depopulatie-agenda van de NWO. Bij de transitie of de Great Reset gaat men ook uit van minder mensen. Minder mensen betekent een minder zware last op het milieu, de aarde, haar grondstoffen en middelen. Klimaat en CO2-reductie worden ook vaak als argumenten gebruikt om de wereldbevolking in te dammen. Om de totale controle goed uit te kunnen oefenen moeten de mensen geconcentreerd worden in megasteden (of metropolen) waar de controle en het toezicht totaal is. Dat noemen we dan Smart Cities in newspeak. Maar om deze voorwaarde in te kunnen vullen zijn er uiteindelijk ook minder mensen nodig. Bill Gates heeft herhaaldelijk in interviews laten vallen dat hij de wereldbevolking wil reduceren met behulp van vaccinaties, gezondheidszorg en geboortebeperking.

Vaccins lijken een zeer geschikt middel hiervoor, aangezien de grote farmaceutische bedrijven inmiddels ook gevrijwaard zijn van schadeclaims mochten hun snel in elkaar geflanste COVID-1984 vaccins schadelijk blijken te zijn voor de bevolking. Die voorbehouden en disclaimers worden al volop gemaakt. Het risico en eventuele schadeclaims van bijwerkingen door vaccins worden verlegd naar de nationale regeringen die de vaccins aanschaffen voor hun bevolking. Een double whammy: de belastingbetaler betaalt de vele miljoenen voor de aanschaf voor de vaccins maar mag vervolgens ook de rekening oppakken wanneer de vaccins schade voor de volksgezondheid opleveren. En die schadeclaims kunnen enorm oplopen, zoals bijvoorbeeld de beruchte talkpoeder rechtszaken tegen Johnson & Johnson lieten zien. Ondanks die rechtszaken en megaclaims trekken de farmabedrijven toch aan het langste eind. Maar als we specifiek kijken naar schadeclaims inzake vaccinaties, dan is te zien dat er jaarlijks enorme schadevergoedingen worden uitgekeerd aan mensen die schadelijke gevolgen ondervinden van vaccins. Deze claims halen zelden het nieuws, maar verraden wel dat er het nodige aan de hand is met vaccins. In de VS werd in het laatste decennium ieder jaar meer dan 200 miljoen dollar aan schadevergoedingen uitgekeerd (vanaf 1989 bijna 4,5 miljard dollar in totaal). Ook het aantal claims is in de jaren na 2015 meer dan verdubbeld, waarbij de vaccins met de meeste claims respectievelijk de DTP-cocktail, influenza en MMR (mazelen, bof, rode hond) zijn. De meeste claims zijn ongespecificeerd.

Vaccin-, gezondheids- en klimaatdeskundige en toekomstige Antichrist Bill Gates over het reduceren van de wereldbevolking met 10-15%. De mensen zijn slechts een getal in een simpele berekening.

Multinationals, ngo’s en supranationale overheden spelen schaak op hoog niveau en hebben onuitputtelijke middelen. Het duurt vaak even voordat op lager niveau duidelijk wordt wat de gevolgen zijn, maar die gevolgen zijn ondanks de gelikte marketing vaak niet best. En op het eerste gezicht klinkt het allemaal progressief en wereldverbeterend, totdat je er achter komt dat mens en gemeenschap niet meer centraal staan. Steeds meer zeggenschap van de lokale gemeenschap en het individu moeten worden geslachtofferd om de wereldwijde agenda door te kunnen voeren. Dat begint met het zagen aan de wortels van wet- en regelgeving, lokale bestuurlijke macht en het zelfbeschikkingsrecht van de burger. In het begin wordt het gebracht als een innovatie of manier om je leven makkelijker te maken. Maar net zoals het gratis is om gebruik te maken van de social media platforms, betaal je met jouw gegevens en privacy. Niet alleen gebruiken ze het om meer spullen aan je te verkopen, maar gaandeweg betaal je een ultieme prijs doordat je vrijheid steeds meer wordt ingeperkt.

Verdeel & heers door versterken tegenstellingen

De COVID-1984 is op dit moment één van de belangrijkste instrumenten om de NWO-agenda vooruit te duwen. Maar op één paard wedden is niet iets wat de NWO doet en dus zien we op dit moment over de hele wereld een algehele staat van onrust en onderlinge twist. Hoewel de MSM in Nederland er (zoals altijd) weinig tot geen aandacht aan besteedt, lijkt het erop alsof in sommige delen van de wereld de apocalyps is uitgebarsten. In de VS branden de grote steden door rellen die door de MSM als zogenaamde vreedzame BLM en Antifa protesten worden verkocht. Grote steden als New York en LA maken een ware exodus mee van de welgestelden en de gegoede middenklasse, omdat ze vrezen dat dit het begin van het einde is. De verkiezingen die in aantocht zijn versterken dit alleen maar, omdat men vreest voor meer burgerlijke onrust als de verliezende partij de uitslag van de verkiezingen niet accepteert. Maar ook in Europa zien we de onrust toenemen. In Zweden nemen de tegenstellingen tussen bevolkingsgroepen steeds meer toe en met name tussen mensen met een immigratieachtergrond en de autochtone bevolking. Zozeer, dat ook de lokale MSM niet meer kan ontkennen dat er ernstige maatschappelijk problemen zijn. De ongecontroleerde immigratie van vluchtelingen zorgt in heel Europa voor problemen en groeiende tegenstellingen onderling. Het feit dat de enorme vluchtelingenstromen vaak het gevolg zijn van eerdere westerse inmenging in deze kwetsbare landen, blijft in media en politiek compleet onbesproken.

Ook in Nederland zien we de groeiende tegenstellingen tussen verschillende bevolkingsgroepen. De hele discussie omtrent BLM en racisme ondermijnt de sociaal-maatschappelijke structuur van onze gemeenschap en zet niet aan tot meer wederzijds begrip maar tot meer tegenstelling en haat. Door het onder druk zetten van lokale tradities probeert men tegenstellingen te versterken en de sociale cohesie te ondermijnen. Hetzelfde geldt voor de compleet uit de hand gelopen genderdiscussies die lijnrecht ingaan tegen biologische feiten en gender reduceren tot een sociaal construct en uiteindelijk een persoonlijke keuze. Ook hier zien we uiteindelijk geen fundamentele discussie over dit onderwerp, maar dat de discussie vooraf al gekaapt wordt door partijen die over elkaar heen struikelen om zo politiek-correct mogelijk te mogen zijn. Inhoudelijke kritiek op het onderwerp wordt direct uitgelegd als discriminatie of ‘onderdrukking van het patriarchaat’. Een beetje zoals kritiek op de Israëlische regering standaard wordt uitgelegd als antisemitisme. De dooddoener voor iedere inhoudelijke discussie.

Los van de inhoud en waar je staat in deze discussies, als je het van een afstand bekijkt kan je er niet meer omheen dat al deze gebeurtenissen bedoeld zijn om te destabiliseren en samenlevingen te ontwrichten. De timing van dit alles is geen toeval meer. Door bevolkingsgroepen tegen elkaar op te zetten zal er minder weerstand zijn bij het invoeren van de agenda. De eenheid om hier gezamenlijk tegen op te treden ontbreekt en men is meer met elkaar bezig dan de toenemende erosie van onze vrijheden en zelfbeschikkingsrecht. Ondertussen wordt de crisis ook handig gebruikt om ellende die in het verleden is aangericht ongezien op te ruimen, zoals het compleet uit de klauwen gegroeide schuldensysteem en de onhoudbare financiële sector die eraan vast hangt. Een economische meltdown was slechts een kwestie van tijd, maar het ultieme excuus is nu gevonden. Omdat er al decennialang aan de agenda is gewerkt is het tempo van de uitrol ook hoog. Dat maakt dat er tegen in opstand komen lastig is, zeker als de eenheid onder burgers ontbreekt en politici niet weten wat te doen – of erger – de agenda actief dienen.

Jerry Day vertelt haarfijn hoe de fake COVID-1984 crisis onder andere als excuus wordt gebruikt om het failliete financiële schuldensysteem op te blazen en het geld omhoog te laten vallen.

Hoewel deze zaken van bovenaf door globale machten worden gecontroleerd, is het zaak om te kijken hoe dit lokaal uitpakt. Wanneer we signalen horen dat onze pensioenen onder druk staan, we meer moeten vergroenen, van het gas af moeten of dat bepaalde wetgeving onder druk van Europa aangepast moet worden ‘om in de pas te lopen met de andere lidstaten’ moeten er direct alarmbellen afgaan. Niet alle progressie is er namelijk op geënt om ons verder te brengen. Het meeste is erop ingericht om de burger in de permanente staat van onrust te houden, want vanuit angst ben je geneigd de slechtste (lees: de makkelijkste) beslissingen te maken. Passief blijven toekijken is er niet meer bij: dit waait niet over of zal drastisch veranderen wanneer er een andere politieke partij aan de macht komt. Ondanks de verkiezingsretoriek dienen alle gevestigde partijen de agenda. En invloedrijke dissidenten die mogelijk de uitvoer van de agenda bedreigen worden of omgeturnd of uiteindelijk kaltgestellt. Letterlijk. Pim Fortuyn is daar het bewijs van.

We are the media!

Wat rest is de ogen en oren goed open houden en gezamenlijk of individueel daar de invloed uitoefenen waar dit het meest effectief is. Dat betekent dus niet alleen vanuit de luie stoel het ermee oneens zijn door online petities te ondertekenen of kritische social media posts te liken. Het betekent de straat op gaan, goed om je heen kijken naar wat er gebeurt. Het actief ondersteunen van lokale initiatieven die wel de mens en gemeenschap voorop stellen en daar horen soms ook demonstreren en protesteren bij. De meeste MSM hebben compleet afgedaan en daarom is het zaak om onafhankelijke media te vinden – en te ondersteunen! – die wel een gewogen en eerlijk beeld brengen van de issues die ertoe doen. Goede journalisten die aan waarheidsvinding doen zijn er nog steeds, maar vinden binnen de MSM geen plaats meer. Ondersteun ze daar waar mogelijk of draag bij aan hun onderzoek. Ga in gesprek met de mensen om je heen en deel je twijfel over bepaalde zaken en de alternatieve informatie die je hebt, zodat ook zij een gewogen afweging kunnen maken. Probeer invloed uit te oefenen op lokaal bestuur, ook door bestuurders bij te brengen dat ze (vaak onbewust) een uiteindelijk onmenselijke agenda uitvoeren. Sommige lokale bestuurders zijn gevoelig voor een goed onderbouwd verhaal waar een flink aantal mensen voor staan. Maak gebruik van je spreekrecht bij gemeenteraadsvergaderingen of het spreekuur bij bestuurders. Bereid je goed voor en probeer lokale bestuurders en politici te overtuigen dat ze soms initiatieven ondersteunen die uiteindelijk niet het beste voor hebben met hun gemeenschap. Uiteindelijk gaat het ook om hun bestaansrecht. Zodra de NWO haar agenda uitrolt zitten zij immers zonder baan en krijgen ze hun marsorders van ver weg.

Als laatste nog iets over de mensen en organisaties achter de NWO. Zoals in Deel I aangegeven is kun je online veel vinden over wie hier nu deel van uit zouden moeten maken. Een aantal organisaties als het World Economic Forum, de Rockefeller Foundation, WHO en de VN zijn duidelijk zichtbaar en drijvende krachten achter deze Nieuwe Wereldorde. Veel hiervan blijft in nevelen gehuld, maar het is wel duidelijk dat deze mensen en organisaties een heel ander wereldbeeld hebben dan de meeste normale mensen. Soms grootgebracht in een achtergrond van veel rijkdom, macht en privilege wat weer zorgt voor een totaal andere kijk op de medemens en de wereld. Ergens logisch, want deze mensen zijn in staat echte invloed uit te oefenen met hun connecties en middelen. Dat is wat anders dan ongeveer twee keer in de vier jaar een stembiljet mogen invullen. Wie het allemaal ook zijn en welke positie ze ook hebben in het geheel, de belangrijkste eigenschap is dat hun invloed en macht zich grotendeels onttrekt aan het democratisch proces. Uiteindelijk zorgen ze er wel voor dat hun doelen gelegaliseerd zijn en verankerd worden in het beleid van landen, maar de weg naar die doelen toe komt niet tot stand in gesprek met het volk. De vrije keuze ontbreekt. De politici die van hen hun marsorders krijgen (en soms onderdeel uitmaken van de clubs) zorgen ervoor dat de NWO agenda prevaleert.

In de tijd dat monarchen nog de ultieme heersers waren, waren de verschillen tussen de elite en het klootjesvolk enorm. In die tijd was het grote verschil niet alleen de rijkdom, maar met name de overdaad aan kennis die de elite bezat. Nog steeds bezit de NWO onuitputtelijke middelen, maar lijkt er op het gebied van kennis wel een verschuiving te zijn gekomen. Ja, veel geld koopt veel kennis, maar tegenwoordig hebben we meer toegang tot informatie en kennis dan ooit tevoren. Gekoppeld aan het feit dat de ‘normale’ mensen nog ruim in de meerderheid zijn, geeft dit zeker een kans om de NWO en hun plannen het hoofd te bieden. Makkelijk zal het niet zijn, maar onmogelijk ook niet. Het alternatief is totale slavernij in een onmenselijke wereld.

Endgame: Deel III – Agenda 21 / 2030

  door , ,

Wat is nu die volgende stap, die totalitaire agenda waar we nu een aanloop naar zien? Wat wil de NWO nu echt met de wereld? Volgens veel mensen ligt het antwoord besloten in Agenda 21 en Agenda 2030. Agenda 21 is een actieplan voor duurzame ontwikkeling van de Verenigde Naties dat in 1992 door 178 regeringen is getekend (inclusief het Vaticaan). Het plan richt zich op de gehele 21ste eeuw (vandaar 21) waarbij hun uitvoering gefixeerd is op 2030, nadat men eerder concludeerde dat het jaar 2000 niet haalbaar was. Vandaar dat deze begrippen door elkaar gebruikt worden. Specifiek zijn er in 2015 voor het jaar 2030 17 globale doelen gesteld die dan uitgevoerd moeten worden; 2030 is een sub-agenda van Agenda 21, feitelijk.

Van lokaal naar supranationaal

Bestuurlijk gezien verlegt de agenda de daadwerkelijke macht van alle belangrijke besluiten naar een wereldregering, waarbij de lokale (nationale) overheden worden gereduceerd tot uitvoerende instanties. Eigenlijk wat we al in het klein in toenemende mate zien gebeuren in Europa. De invloed van burger op deze besluiten en de macht die deze besluiten neemt, is nagenoeg nihil. Zo wordt het democratische proces compleet omzeild. Wat meteen duidelijk wordt van de agenda is dat ze – weer volgens Hegel – is opgehangen aan enorme problemen en rampen-in-wording die de wereldbevolking bedreigen als er niet wordt ingegrepen. Het basisgegeven is dus weer angst. Naast pandemieën zijn dat natuurlijk ook de dreigende klimaatverandering die zogenaamd door menselijk handelen wordt veroorzaakt. Klimaatverandering die ons niet alleen natte voeten gaat bezorgen, maar ook onze voedselproductie onder druk zet. Het toverwoord om dit op te lossen is steevast duurzaamheid (sustainability). Uiteraard wordt alles verpakt als mooie, inclusieve ‘groene’ lokale initiatieven. Think global, act local. Deze initiatieven gaan niet alleen de wereld redden en alles biologisch en duurzaam maken, maar ook de arme aardappelboer in de Sahel in staat stellen om zijn boterham te verdienen. De marketing is gelikt en erop gericht dat mensen zich er goed bij voelen en bij aan willen sluiten. Unicorns and rainbows for all.

Controle over de voedselvoorziening is een essentieel onderdeel in de uitvoering van de agenda en dat begint bij het begin: de zaden en het verbouwen van gewassen. Dat dit alles gebeurt met verlammende patenten en GMO-gewassen van de grote corporaties is iets wat zorgvuldig uit de propaganda gehouden wordt. Het controleren van het voedsel wordt gedaan door een combinatie van genetische manipulatie (terminator seeds) en patentering van zoveel mogelijk gewassen. Door het patenteren van leven, feitelijk de natuur, haalt men het zelfbeschikkingsrecht van boeren weg. Boeren die normaliter vrij zelfvoorzienend hun vak konden uitoefenen zijn weer lijfeigenen van leenheren als Monsanto en Bayer. Kijken we dichter bij huis, dan zien we ook dat deze sector langzaam maar zeker de nek wordt omgedraaid door de regering en Europa.

De briljante Spiro Skouras en Rosa Koire over Agenda 21 en Agenda 2030. Met dank aan Café Weltschmerz voor de Nederlandse vertaling. Een must-see.

Het probleem is alleen dat hiervoor veel bestaande nationale wetgeving en zelfs grondwetten gesloopt moeten worden om al deze macht aan één supranationale wereldregering over te leveren. Met dat in gedachte zien de stuurloze maar destructieve protesten van Antifa en BLM in de VS er opeens heel anders uit; deze ‘problemen’ gaan straks heel vergaande oplossingen krijgen. En dus ook de maatregelen die worden genomen uit naam van de coronacrisis. Het is de opmaat om lokale invloed van burgers en mogelijk dissidente bestuurders uit elkaar te slaan. Het WEF spreekt dan ook over de Great Reset: een bijna bijbelse voorwaarde waarbij eerst alles kapot moet om daarna een nieuwe wereld op te bouwen. Ordo Ab Chao: orde uit chaos. In plaats van een allesverwoestende zondvloed gebruikt men nu wat meer hedendaagse rampen om de tafel schoon te vegen. Van belang hier is dat ook de sociale cohesie van mensen kapot moet, zodat men zich niet gaat verenigen tegen deze onmenselijke agenda. Met de huidige crises zien we de tegenstellingen en het vertrouwen in de lokale overheden ook zienderogen afnemen. Alle menselijke structuren en tradities die we van oudsher kennen, waarmee we vertrouwd zijn en die ons verbinden, worden afgebroken. We zien het al gebeuren met corona, waarbij families uit elkaar gerukt worden. Hierdoor zullen we het vertrouwen in elkaar verliezen en ons uiteindelijk gaan richten tot het Grote Systeem dat alles voor ons zal regelen en ons zal ‘beschermen’. De mens wordt tot een afhankelijke slaaf van het systeem gemaakt. De perfecte wereldburger.

Een interessante verhandeling over hoe het wereldwijde coronabeleid door de WHO in ons landelijk gezondheidsbeleid is gerommeld. En rest van de wereld.

Inventarisatie + Controle

Deze agenda heeft invloed op alles van ons leven: onderwijs, gezondheidszorg, energie, wetshandhaving, ruimtelijke ordening maar ook zaken als sociale cohesie. Eigenlijk komt het erop neer dat alles in de wereld wordt geïnventariseerd én gecontroleerd: alle water, land, grondstoffen, arbeid, productie, dieren, planten, bouw, informatie, educatie en uiteindelijk alle mensen in de wereld. Dat laatste is de Endgame: totale controle om een zogenaamde perfecte maatschappij te bouwen. En die controle wordt niet in handen gelegd van democratisch gekozen leiders die uit ons midden komen, maar bij niet-democratisch gekozen corporaties en technocraten zonder enige binding met de mensen of het land. Multinationals (corporations) hebben inmiddels de zelfde rechten als fysieke personen en trekken zich niets meer aan van grenzen en lokale wetgeving. De totale controle over de eerdergenoemde zaken verzekert ze ervan dat de transitie naar de New World Order soepel zal verlopen.

Via het onderwijs worden de kinderen alleen nog maar opgeleid om straks als werkdrones in het zorgvuldig opgebouwde systeem te passen, zonder teveel eigen mening en tegenspraak. Past die mal niet, dan zijn er altijd nog de gedrag beïnvloedende drugs om het tij te keren of zelfs ingrijpen van de overheid wanneer de ouders niet geschikt geacht worden. Voor de NWO is China het lichtende voorbeeld van waar we naartoe moeten: met haar bijzondere vorm van neoliberaal ‘communisme’ oefent de staat totale controle over haar onderdanen en bedrijven uit. Technologische innovaties helpen om de totale controle over de bijna 1,4 miljard inwoners te houden. Het mooiste voorbeeld hiervan is het sociaal krediet systeem: een verknoping van allerlei databases en technologieën om alle aspecten en handelingen van de burgers in de gaten te houden en ze een cijfer te geven voor hun gedrag. Een hoge ranking geeft toegang tot bepaalde privileges (zoals korting in het openbaar vervoer of op de ziektekostenverzekering) maar een lage ranking sluit mensen uit van bepaalde zaken en leidt tot public shaming, en uiteindelijk een bezoekje van de overheid. Total compliance dus. Het bizarre aan dit experiment is dat de mensen het nog een goede zaak vinden ook.

In China wordt al volop geëxperimenteerd met het digitale social credit system dat haar onderdanen in ‘modelburgers’ moet veranderen.

Technologie speelt een sleutelrol in dit alles. Nu de techniek op het niveau komt dat total surveillance mogelijk wordt, zien we een versnelling van de uitrol van de agenda. De wildgroei aan camera’s en sensoren in de publieke ruimte, de enorme toename van satellieten met lage omwentelingsbaan (zodat alles op aarde gezien, gehoord en geregistreerd kan worden) en uiteraard de uitrol van het 5G netwerk, passen allemaal in het mogelijk maken van de total surveillance. Mensen die slim denken te zijn door hun smartphone weg te doen, kunnen het vergeten: daar zijn de camera’s en sensoren voor. 5G zorgt ervoor dat binnen- en buitenruimte omgetoverd wordt tot één groot platform, waarbij smart devices of wearables niet meer nodig zijn. Privacy in het 5G platform is dan ook definitief voorbij. Het successievelijk verbannen van contant geld door digitaal betaalverkeer zorgt ervoor dat je geen enkel voedsel of dienst kunt kopen zonder dat het te traceren is. Dus ook die ongezonde hap en dat lekkere biertje wat eigenlijk niet zo gezond voor je is. Informatie die je ziektekostenverzekeraar interessant zal vinden als je in de toekomst een beroep op hun verzekering doet.

Voormalig VS Brigadier-Generaal Robert Spalding spreekt o.a. over wat het 5G platform dat China ontwikkelt uiteindelijk betekent voor onze privacy en welke rol het heeft in de total surveillance staat. Vanaf 1:17:06.

Kunstmatige Intelligentie – A.I. – zal hier een steeds belangrijkere rol in spelen. Het is namelijk ondoenlijk om ruim 7 miljard mensen in de gaten te houden en dus zullen ‘slimme software’ (ook een mooi woordje newspeak) en A.I. gebruikt worden om de schifting in alle data te maken. Dit betekent dat je niet meer in gesprek bent met mensen, maar machines. Koude, klinische datamodellen en algoritmen die geen redelijkheid en billijkheid kennen, geen empathie en nooit vergeten. En daar waar er nog mensen aan te pas komen zullen die worden ‘verbeterd’ met technologie om hun werk beter te kunnen doen. Niet alleen door mens en machine samen te smelten, maar uiteindelijk ook door het aanpassen van de menselijke genoom. De Borg van Star Trek lijken dan opeens een stuk minder sciencefiction. Eugenetica is nog steeds springlevend.

Klik hier voor Deel II: Coronacrisis als wapen

Endgame: Deel II – coronacrisis als wapen

  door , ,

Als men ooit zocht naar het bewijs dat er wel degelijk een wereldwijde agenda bestaat van de NWO, dan is de huidige coronacrisis de smoking gun. In een tijdsbestek van nog geen zes maanden zien we een fake pandemie die als een soort synthetische terreur losgelaten worden op burgers over de hele wereld. Het virus blijkt geen pandemie en is niet gevaarlijker dan de seizoensgriep. Er is een goed werkend medicijn voorhanden – hydroxychloroquine (HCQ) – dat duidelijk werkt in de eerstelijns zorg en ook effectief is als profylaxe (preventief, dus eigenlijk als een soort vaccin). Het wordt echter actief tegengewerkt door de farmaceutische industrie, organisaties als de WHO, regeringen en de MSM. Deze aperte leugen tegen alle bewijzen in dat HCQ een goedwerkend medicijn is, maakt duidelijk dat er een heuse infowar is losgebarsten. En men deinst nergens voor terug.

De sabotage van HCQ is de opmaat naar vaccins die de farmaceutische industrie in een kongsi met landelijke regeringen nog rijker moeten maken. Nog los van wat die vaccins op termijn gaan veroorzaken bij de gevaccineerde bevolking. Maar bij die leugens blijft het niet. Cijfers over sterfte, besmetting en ziekenhuisopnames directe gerelateerd aan COVID-1984 worden gemanipuleerd, uit context gehaald en soms ook vals gerapporteerd. De PCR-test die gebruikt wordt om besmettingen aan te tonen is ongeschikt en foutgevoelig en zegt niks over het gevaar dat de bevolking loopt. Ondertussen geven de cijfers – ook de officiële – geen enkele aanleiding om nog te spreken over een gevaarlijk virus en toch blijven strikte maatregelen van kracht. Sterker nog, ze worden verder opgevoerd en nemen Stasi-achtige trekken aan.

Mijn goede vriend Patrick Savalle legt uit waarom de PCR-test te onbetrouwbaar is om als enige manier besmetting van COVID-19 vast te stellen.

Zelfs al geloof je niet in de hier boven omschreven argumenten en houd je vast aan het officiële (en steeds veranderende) verhaal van de overheid en het RIVM, dan nog tekent zich een inconsequent en leugenachtig patroon af. Eerder schreven we al over de enorme inconsistentie in de aanpak van de coronacrisis door de overheid, waar we van geleidelijke blootstelling aan het ‘ongevaarlijke virus’ (herd immunity) vervolgens stappen maakten naar het ontlasten van IC’s, lockdown maatregelen en vervolgens richting vaccinatie worden gepraat met ondertussen mondkapjes en social distancing. Ondertussen worden de economie en middenstand (én de boeren) vakkundig gesloopt, de staatsbedrijven met subsidie overeind gehouden en worden protesten tegen dit beleid met harde hand en agents provocateurs uit elkaar geslagen. De overheid laat opeens een kant zien die veel Nederlanders niet hebben gezien in de afgelopen 40 jaar.

Wereldwijd is het al niet beter. In Australië en Nieuw-Zeeland is men Nazi 2.0 gegaan, met mensen die met geweld uit hun huis worden gehaald op verdenking van besmet te zijn met het coronavirus. Ouders met kinderen worden hardhandig gearresteerd, puur omdat ze demonstreren tegen het gruwelijke beleid dat hun overheid op hen loslaat, allemaal om niks. In Frankrijk lopen de mensen in de meeste binnensteden binnen en buiten verplicht met mondkapjes op, terwijl er steeds meer gebieden als “oranje” worden aangemerkt. Doordat het aantal besmettingen van 2,8 per 100.000 opeens steeg naar 9,7 per 100.000, brak opeens paniek uit in de stad Tours. Als het echte besmettingen zouden zijn heb je het dus over amper 0.01% besmette inwoners. Niet over ziekenhuisopnames of doden. Van een virus waar ruim 99% van herstelt. Complete hysterie om niets.

https://twitter.com/Poempieloempie/status/1298378936905236480?s=20

Onwerkelijke beelden uit Australië waar een demonstrerende moeder en haar kind met geweld van elkaar worden gerukt.

Opmaat naar meer verdeeldheid en controle

De coronacrisis is naast een doel op zichzelf, ook een manier om alvast wat pionnen in beweging te brengen voor het echte werk dat nog gaat komen. In het Hegeliaans is dit de these en zal de synthese straks niet alleen leiden naar meer surveillance en vaccinatie, maar naar meer van dit soort crises, al dan niet compleet gefabriceerd of ‘geholpen’. Incrementeel zal men de druk op burgers opvoeren, zodat zij deels vrijwillig – want men biedt een oplossing met ‘noodzakelijke bijwerkingen’ – hun vrijheden en privacy opgeven. Op die manier kan men meer controle op ze uitoefenen en ze zo meer afhankelijk van de staat maken. Je ziet het al gebeuren met de middenstand die langzaam gesloopt wordt, ten faveure van de grote online bedrijven als Amazon en Bol.com. De macht van de ngo’s – met name de Bill & Melinda Gates Foundation – neemt steeds meer toe. Nu wordt duidelijk hoe ver de tentakels van Gates reiken en hoeveel geld hij heeft geïnvesteerd om zijn vaccinatie-agenda, die hij al jaren voert, tot globale uitvoer te brengen. Duidelijk wordt ook dat hij in complete ketens heeft geïnvesteerd: van de World Health Organization (WHO), ‘onze’ RIVM, onderzoeksuniversiteiten, farmabedrijven die vaccins maken en MSM-platforms die zijn propaganda roeptoeteren. Hij heeft daarnaast ook wereldleiders persoonlijk benaderd met zijn plannen voor bevolkingsreductie, familieplanning (o.a. abortusklinieken) en vaccinatie. Zelden waren de belangenverstrengelingen, manipulatie en beïnvloeding zo pregnant duidelijk als nu. En hij komt er nog mee weg ook.

Ook zie je dat corona als een middel wordt gebruikt om meer verdeeldheid bij de burgers teweeg te brengen. Niet alleen op fysiek en sociaal vlak voor de onzinmaatregelen als het verbod op knuffelen en het bezoeken van je grootouders in hun verzorgingstehuis, maar ook door de vernederende handeling van het verplicht dragen van mondkapjes (als muilkorf). Social distancing is een regelrechte aanval op de menselijkheid, want menselijk contact is een basisbehoefte. Op de social media slaat men elkaar virtueel de hersens in over details als wel of geen aerosolen, de legitimiteit van de PCR en de effectiviteit van HCQ. Eigenlijk allemaal repressieve tolerantie. Toegegeven, dit zijn belangrijke details die de grote leugen aan het licht kunnen brengen, alleen vergeet men dat de COVID-Express in volle vaart doordendert en zich weinig aantrekt van feiten en online verontwaardiging. De maatregelen en propaganda volgen elkaar in sneltreinvaart op. En voordat er serieuze rechtszaken aangespannen kunnen worden en mensen ter verantwoording geroepen kunnen worden, is het kwaad al geschied.

Deze agenda is al jarenlang gepland en voorbereid en wij lopen achter de feiten aan. Het past grotendeels in de bandbreedte van de repressieve tolerantie. Nu weet iedereen bijvoorbeeld dat het voorwendsel van Irak binnen te vallen een leugen was. Dat was bij aanvang van die oorlog ook al bekend bij mensen die het nieuws volgden. Maar dat helpt het land niet meer, dat nu een failed state is. Ab Osterhaus heeft in 2009 de Nederlandse staat opgelicht voor vele miljoenen met zijn vaccins door valselijk de Mexicaanse Griep pandemie te pluggen. Toch mag deze crimineel nog vrij rondlopen en wordt hij zelfs door de MSM uitgenodigd als expert. Je ziet, zelfs als leugens uitkomen verandert dat in sommige gevallen weinig. Voordat het huidige bedrog echt aan het licht komt, zullen er belangrijke stappen gezet zijn in wet- en regelgeving die niet meer terug te draaien zijn. De opmaat naar een totalitaire agenda en complete controle over de burgers is dan een grote stap verder gekomen.

Hier zien we Ab Osterhaus en zijn handlangers een toost brengen op de succesvolle landing van de Mexicaanse Griep op Nederlandse bodem. Dit zou hem een miljoenenopbrengst aan vaccins opleveren. Zelden werd belangenverstrengeling en manipulatie zo open en bloot in beeld gebracht.

Klik hier voor Endgame: Deel I – De NWO

Endgame: Deel I – De NWO

  door , ,
Afbeelding door Pixundfertig (Pixabay)

Zo lang als ik bezig ben met het volgen en bijdragen aan alternatieve nieuwsgaring – zo’n 15 jaar inmiddels – werd er door een aantal mensen gesproken over de New World Order. De Novus Ordo Seclorum, waar notabene op het Amerikaanse dollarbiljet aan wordt gerefereerd. Ook een aantal Amerikaanse presidenten noemden de NWO en New World Government in hun speeches. De wereld onder één globale heerschappij. In de tijd dat ik nog voor Zapruder Inc. schreef waren met name mensen als David Icke, Alex Jones en een aantal schrijvers – zoals Robin de Ruiter – diegenen die de aandacht vestigenden op deze onzichtbare elite die achter de schermen aan de touwtjes trok. Alle majeure gebeurtenissen in het recente verleden en in de toekomst zouden door hun toedoen en met hun toestemming gebeuren. Een oppermachtige cabal die de mensheid als een soort vee ziet dat gecontroleerd en tijdig gemolken moet worden. Een supermachtige groep mensen met een vreselijke agenda voor de mensheid.

Persoonlijk had ik altijd wel een beetje moeite met de kenschetsing van deze groep en hun dystopische agenda, maar veel feiten wezen er wel op dat er krachten aan het werk zagen die zich onttrokken aan het oog van de meeste mensen én de zichtbare macht van regeringen. Maar ik vond de NWO ook een beetje een Deus Ex Machina: een alles verklarend kwaad waar je alle ellende van de wereld aan kon ophangen zonder dat nu duidelijk werd wie het nu waren. Plus het reptielenverhaal dat o.a. Icke eraan koppelde riep bij mij weerstand op. Als deze groep mensen bestond, dan was publieke zichtbaarheid en directe betrokkenheid duidelijk niet hun modus operandi, zoals echte puppet masters betaamt. Mijn haat-liefde verhouding met deze theorie bleef bestaan, maar doordat ik anders naar de ontwikkelingen in de wereld ging kijken, werd het steeds moeilijker te ontkennen dat er daadwerkelijk een groep mensen was die de wereld als haar oester beschouwde en eeuwenlang een steeds strakkere wurggreep op de mensheid uitoefende. Door de huidige coronacrisis is het laatste restje twijfel bij mij compleet weg: de NWO bestaat, ze hebben een vreselijke agenda en we zitten vastgesnoerd richting Endgame.

Er bestaat wat spraakverwarring over het begrip New Word Order: sommigen bedoelen daarmee de (geopolitieke) verhoudingen tussen de machtsblokken in de wereld – denk aan de Westerse wereld / NAVO vs. de voormalige Sovjet-Unie. Anderen bedoelen met NWO een geheime laag die boven de geopolitieke spelers zit: de cabal, de Families en bloedverwanten die de wereld al eeuwen besturen voor en achter de schermen. Over deze laatste groep gaat het hier. Niet zozeer de personen, als wel het doel dat ze nastreven. Soms worden ze ook de Illuminati genoemd. Overigens hebben die twee begrippen wel zeker relatie met elkaar, alleen reikt de agenda van de NWO/Illuminati veel verder en langer. Er is door veel mensen veel geschreven over wie nu deel uitmaakt van de NWO en wie er nu allemaal aan de touwtjes trekken. De Rothschilds komen meestal daar als de über puppet masters uit, op de voet gevolgd door de koningshuizen uit Engeland en Nederland. Anderen noemen weer de Rockefellers en een hele trits aan andere high society bestaande uit adellijke families en industriële geslachten, zoals de Morgans, Russells en Warburgs. Hoe dan ook, het is voer voor eindeloze avonden aan obscure YouTube filmpjes, documentaires en uitgebreide verhandelingen op allerlei websites. Heb je zin in een avondje rabbit hole-en, zoek dan op New World Order en Illuminati. Succes verzekerd.

Op de specifieke personen wilde ik niet verder ingaan. Hoewel interessant en sommige onderwerpen zeker wel een legitieme achtergrond hebben, zijn er teveel zijwegen die afleiden en soms erg speculatief worden. De historie van de Rothschilds en hun bankenemperium is zeker de moeite van het bestuderen waard, want wie de geldstromen beheerst, beheerst de wereld. In dit geval zou je kunnen zeggen dat met hun bankensysteem en de globale dekking en ongrijpbaarheid die zijn wisten te bewerkstelligen, er eind 18e eeuw een begin is gemaakt met de NWO zoals we die nu kennen. De totale controle over geld middels het bankensysteem is een terugkerend item wat onlosmakelijk verbonden is met het uitrollen van een globale agenda. Los van de daadwerkelijke personen achter dit alles, gaat het mij meer over die agenda en wat deze inhoudt voor ons. Want dat er een agenda is, dat is wel zeker. Voordat we daar naartoe gaan, eerst wat broodnodige theorie om de mechanismen rondom de agenda beter te leren herkennen en begrijpen. Want die agenda kan niet zomaar doorgevoerd worden. Dat zou op teveel weerstand stuiten en dus gaat dat volgens bepaalde mechanismen en tactieken.

Uiteenzetting van het internationale bankenkartel van de machtige bankenfamilies met daarin centraal de Rothschild familie. De centrale banken zijn allemaal private banken die niet onder toezicht staan van de overheden. De controle en creatie van geld staat aan de basis van alle macht.

Hegeliaanse dialectiek als katalysator voor meer onderdrukking

Hoe chaotisch de wereld er ook uitziet op dit moment, er wordt op zeker aangestuurd op een transitie of een Great Reset, zoals het World Economic Forum het noemt (daarover later meer). Daar zijn volop directe maar ook veel indirecte aanwijzingen voor, waarbij je in het laatste geval moet leren kijken naar de tactieken die worden gebruikt om bepaalde ideeën op te leggen aan de massa. Vaak wordt er gebruik gemaakt van een versie van de dialectiek van Wilhelm Hegel, de Duitse filosoof die eind 18e begin 19e eeuw leefde. Zijn versie van de these – antithese – synthese wordt tegenwoordig vaak gebruikt om veranderingen door te voeren die op zichzelf op veel weerstand zouden stuiten of als onwenselijk gezien zouden worden. Om die veranderingen toch bij de massa erin te trechteren als ware ze een volvette foie gras gans, creëert men eerst een probleem (these) waardoor er veel angst, protest en een reactie (antithese) komt van de massa richting de leiders. Vervolgens komt dan de laatste stap in de vorm van een (voorgekookte) oplossing (synthese) voor het eerder gecreëerde probleem. Doordat het een in de perceptie ernstig probleem oplost, zal de acceptatie van die oplossing groter zijn. Ook al gaat die oplossing vergezeld van allerlei nadelen en inperkingen van vrijheden van de burgers. The end justifies the means.

Helemaal mooi wordt het wanneer alle drie de aspecten van deze dialectiek zorgvuldig geregisseerd worden, zodat ook de these en antithese een vooraf geregisseerd toneelstukje zijn. Een aantal useful idiots sluiten zich altijd wel aan voor wat extra legitimiteit. Zeker wanneer ze zich daarmee wat extra social credits kunnen toe-eigenen. Maar meestal zijn betaalde handlangers effectiever. Denk hierbij aan de BLM en Antifa protesten van de laatste tijd. Hoewel er wel degelijk maatschappelijke problemen zijn op het gebied van discriminatie op basis van ras en afkomst, is deze recente tegenbeweging een zorgvuldig georkestreerd toneelstukje van een aantal politici en ngo’s; met name de Open Society Foundation van George Soros. De echte onderliggende problemen van racisme en discriminatie worden niet bij de wortels aangepakt en leiden niet tot het oplossen van de issues die de demonstranten zeggen te willen veranderen. In dit geval lijkt de antithese een tussenliggend doel, namelijk ontwrichting van de maatschappij en juist meer raciale spanningen. Dit doet alleen maar vrezen voor de komende ‘oplossing’ hiervan.  

De repressieve tolerantie van Marcuse

Om het toneelstukje van gecreëerde problemen die om een (verregaande) oplossing vragen, legitimiteit te geven, is het nodig dat men de schijn opwerpt dat de discussie hierover openlijk gevoerd kan worden. Zodra men de indruk krijgt dat de discussie wordt gestuurd doordat sommige dissidente stemmen of kritiek niet openlijk gehoord mogen worden, treedt er een vorm van opstand op die niet past in het actie/reactie/oplossing scenario van Hegel. Om de schijn op te houden laat men binnen een specifieke bandbreedte discussie ontstaan en dissidenten opstaan die de voors en tegen bediscussiëren over heersende maatschappelijke issues (these & antithese). Ook de politiek en media zullen zich in deze discussie mengen. Zo kan achteraf altijd gezegd worden dat er een fair maatschappelijk debat heeft plaatsgevonden waar voor- en tegenstanders de kans gehad hebben om hun stem te laten horen. Door tegengeluiden te kanaliseren kun je ze controleren. De Duits-Amerikaanse filosoof Herbert Marcuse (1898-1979) noemde dit repressieve tolerantie. Deze manieren van het beïnvloeden van de massa worden vaak in samenwerking met elkaar gebruikt, alles om te voorkomen dat men door heeft dat men vanaf het begin gemanipuleerd wordt. In de meeste gevallen hebben de media (MSM) hier in toenemende mate een bepalende rol in.

Bijzonder is hier wel dat deze schijn van open discussie de laatste tijd amper meer wordt opgehouden, door het steeds meer openlijk censureren en cancellen van tegengeluiden. Social media platforms als FaceBook, Twitter en ook LinkedIn censureren openlijk content van gebruikers die niet beantwoordt aan gangbare narratieven. Met name andere zienswijzen over de coronacrisis worden tegenwoordig – samen met de mensen die ze posten – gewoon van het platform afgegooid. Dit gebeurt ook naast minder zichtbare vormen van censuur en ondermijning, zoals de zogenaamde shadow ban en sinds kort ook de fact checking. Sowieso zijn de algoritmen van veel social media platforms zo ingericht dat ze een echoput vormen, waardoor je meer van hetzelfde krijgt. Geen balans. Alles voor de clicks. Het feit dat de schijn steeds minder opgehouden wordt en er openlijk censuur wordt gepleegd, is enerzijds verontrustend en anderzijds verhelderend; het is namelijk geen complot meer dat social media platforms niet meer (pretenderen) neutraal (te) zijn en er dus een bepaalde agenda dienen.

Beiroet, de piñata van het Midden-Oosten

  door
Beiroet 2010 (own picture)

Bijna 35 jaar nadat de burgeroorlog hier losbarstte in de Battle of the Hotels, droeg het oude Holiday Inn hier in 2010 hier nog de schade van (eigen foto, 2010, JTMN).

De grote ontploffing in de haven van Beiroet van ruim een week geleden, heeft de donkere onderbuik van Libanon weer bloot gelegd. Met alle klappen die deze stad te verduren heeft gehad, lijkt het wel de piñata van het Midden-Oosten. Dit land, wat al decennialang geteisterd wordt door oorlogen, economische sancties, regime changes, overheidscorruptie en continue dreiging van geweld en aanslagen in een gebied wat een letterlijk kruitvat is, lijkt met dit ongeluk weer af te glijden naar de afgrond. En was het wel een ongeluk? En wie zijn nu uiteindelijk verantwoordelijk voor deze tragedie die ruim 300.000 inwoners van de stad dakloos maakte en ruim 220 doden te betreuren gaf? De implicaties van de ontploffing lijken ook grote geopolitieke schokgolven af te geven.

De ontploffing werd direct door politici en media in Amerika, Israël en de rest van het Westen gelinkt aan een mogelijke wapenopslag van Hezbollah. Het opgeslagen ammoniumnitraat zou mogelijk voor bommen zijn en niet het enige zijn wat in de haven van Beiroet lag. Ook de zittende regering kreeg het voor de kiezen en premier Hassan Diab trad afgelopen maandag af na (spontane??) felle protesten van Libanezen. Hij gaf als reden dat hij de ‘systemische corruptie’ en nalatigheid – die uiteindelijk geleid zouden hebben tot de explosie – binnen de regering niet meer onder controle kreeg.

Geen raar excuus, want verlammende overheidscorruptie en Libanon gaan al lang hand in hand. Het sinds de jaren ’90 gevoerde neoliberale beleid van het kapot privatiseren en uithollen van economie en overheid ten gunste van een überrijke bovenklasse, heeft diepe sporen nagelaten in de ooit zo machtige handelsnatie van weleer. Daar bovenop komen de onmenselijke en onwettige economische sancties van de VS overheen die het land compleet lamleggen. Niet alleen om Hezbollah uit te roken, maar ook om de toevoer van goederen richting het geplaagde Syrië stil te leggen. Met een inflatie van 80%, dagelijkse black-outs van soms wel 20 uur en een werkeloosheid van 40% werd de middenklasse compleet weggevaagd. De ontploffing van de haven was de coup de grâce, want 80% van de nationale import ging via die haven. En aangezien Libanon amper zelf produceert en leeft van de import (ook weer 80% van alle goederen wordt geïmporteerd) is de ramp voor het land hiermee compleet.

Sommigen legden het onvermogen van de overheid ook uit als het oogluikend toestaan van het vogelvrije handelen van Hezbollah binnen Libanon (Hezbollah zou illegaal wapens opslaan vlak bij bewoonde gebieden – dit is nonsens, want Hezbollah controleert de haven niet). Volgens het Westen is Hezbollah een terroristische organisatie, dat terwijl ze een democratisch verkozen politieke tak hebben die gewoon deel uit maakt van de regering. Daarover later meer.

De aanblijvende veenbrand van het Midden-Oosten

De explosie legt opeens veel meer bloot in Libanon en de omliggende regio. Al decennialang staat dit – overigens prachtige – deel van de wereld in brand. Niet in de laatste plaats door de neokoloniale politiek van de VS samen met Engeland en Frankrijk en met als haar belangrijkste speerpunt in de regio beschermeling Israël. Bekend is dat de VS zich na WOII tot doel heeft gesteld de regio onder Amerikaanse controle te brengen. De redenen hiervoor zijn complex en omvangrijk, maar hebben onder meer te maken met de toegang tot makkelijk te raffineren olie en de pijpleiding infrastructuur, het inperken van de invloedssfeer van de Rusland (destijds de Sovjet Unie) en het beschermen van Israël. Eerder probeerde men dat al het aloude en beproefde concept van revoluties en het inbrengen van zetbazen, zoals destijds met de Shah van Iran, waarbij de democratisch verkozen Mohammad Mosaddeq met hulp van de CIA in 1953 gewipt werd. Het verdient aanbeveling de modus operandi van deze regime change door te nemen, want dit concept wordt nog steeds in veel delen van de wereld toegepast. De verschillende recente Arabische lentes zijn daar het bewijs van. In 2007 legde de Amerikaanse generaal Wesley Clark al uit dat de VS zich in 2001 tot doel had gesteld om in de grote regio 7 landen in 5 jaar omver te werpen. Die getallen kloppen anno nu niet meer, maar de VS is een heel eind gekomen. Op het lijstje ontbraken alleen nog Libanon en Iran. De definitieve stappen tot die twee lijken inmiddels genomen.

Hier het interview waar Wesley Clark op bijna achteloze wijze vertelt hoe de beslissing tot stand kwam om Irak binnen te vallen. In de andere landen zijn regime changes volbracht of onderweg. Libanon stond ook op die lijst.

Aanval of accident waiting to happen?

Veel discussie over social media gaat over het feit of de explosie in de haven van Beiroet nu een noodlottig ongeluk was of toch een gerichte aanval van buitenaf. Trump was vrij snel en duidelijk daarover: het was een aanval. Details gaf hij niet, en hij trok zijn keutel later wat in. Vanuit Beiroet kwam geluiden en beelden dat er meerdere explosies waren en dat er vliegtuigen rondcirkelden vlak voor de explosie. Nu is dat laatste niet heel bijzonder in Libanon, want Israël vliegt er dagelijks overheen met haar F16’s en drones. Ook vanuit Israëlische kant komen kritische geluiden; de progressieve blogger Richard Silverstein zegt een bron te hebben die verzekert dat Israël achter de aanval zat (hij gaat wel uit van een nabij gelegen Hezbollah cache). De Israëlische krant Haaretz voegt daar een snijdende portie sarcasme aan toe. Het zou zeker niet de eerst keer zijn dat Israël iets dergelijks doet – zie ook de genocidepraktijken in Gaza en de West Bank. Daarbij had Israël de haven van Beiroet al jaren op de korrel wegens vermeende wapenopslag van Hezbollah.

https://twitter.com/mayyish/status/1292989102959349760?s=20

Als het een aanslag was, dan lopen de meningen over de modus operandi nogal uiteen. Sommigen spreken over een zogenaamde tactical mini-nuke of een nieuw wapen van Israël. Sommigen gaan zelfs zo ver te beweren dat de vermoorde president Rafik Hariri ook door een speciaal soort bom omgebracht zou zijn. In dit geval van Duitse makelij. De precieze omstandigheden rondom Hariri’s aanslag in 2005 zijn nog steeds controversieel en betwist. Eigenlijk zou deze maand bekend worden of de vier Hezbollah mannen die hiervoor aangeklaagd zijn, ook daadwerkelijk schuldig bevonden zullen worden. Uitspraakdatum staat nu op 18 augustus.

Andere bronnen reppen over conventionele aanvallen met vliegtuigen of zelf ter plaatse op de grond, waarbij men het aanwezige ammoniumnitraat bewust liet ontploffen. Hoe dan ook, zolang er geen onafhankelijk onderzoek gedaan wordt, is het onmogelijk de m.o. te achterhalen en wie er achter gezeten zou hebben. Maar nu gaan er stemmen op dat de haven overlopen wordt door Franse en Britse militairen die zogenaamd humanitaire hulp bieden middels oorlogsbodems…

Hezbollah in het nauw… next step Iran!

De VS en Israël waren er snel bij om Hezbollah medeplichtig te maken aan de explosie. Zoals gezegd zouden zij daar een geheime cache van wapens hebben opgeslagen. Maar die roddel is onzin, aangezien zij in de haven van Beiroet geen enkel poot aan de grond hebben en dit niet ongezien hadden kunnen doen. Hezbollah is de doorn in de voet van Israël en de paramilitaire organisatie die militair weerstand biedt aan de annexatiepolitiek van Israël. Daar waar Hezbollah door het Westen als een terroristische organisatie wordt gezien, denken de meeste Libanezen en sommige Arabische buurlanden daar anders over. Hezbollah is van origine een verzetsbeweging die met steun van Syrië en Iran (en indirect Rusland) al decennialang weerstand biedt aan Israël. En in gebieden waar de impotente regering van Libanon haar burgers in de steek liet, verzorgde Hezbollah de basisvoorzieningen zoals water, elektriciteit, voedsel en scholing. Naast een militaire tak kent Hezbollah ook een politieke, die dus ook deel uitmaakt van de nationale regering. Inmiddels ook enigszins ingekapseld door de endemische corruptie, maar nog steeds het minst corrupt van allemaal. Iemands vrijheidsstrijder is een andere persoon zijn terrorist, luidt een gezegde.

Beiroet 2010 (own picture)

Hoewel de oorlogshandelingen in Beiroet al bijna 20 jaar geleden waren, droegen in 2010 nog veel gebouwen in de hoofdstad de littekens van de gruwelijke burgeroorlog (eigen foto, 2010, JTMN).

Door Hezbollah te linken aan het ongeluk, wil men de bevolking tegen de verzetsbeweging opzetten. Zonder lokale steun wordt het moeilijk om nog te opereren tegen Israël en kan de IDF gewoon binnen marcheren, al dan niet ondersteund door de al aanwezige geallieerde stoottroepen in Beiroet. Dat zou de weg vrij maken voor een meerfronten oorlog tegen Iran, waarbij Israël misschien wel haar nucleaire spieren kan laten rollen. En dan lijkt de westerse hegemonie in het gebied weer hersteld en de profetie van generaal Clark bewaarheid. Geopolitiek een zet van groot belang, voor de regio de zoveelste ramp in wording. De failed state tactiek, beginnend met ngo’s en geplante insurgents (huurlingen met een zogenaamde politieke of religieuze ‘kleur’) en openlijk militair gesteund door hun westerse broodheren, zorgt dat getroffen landen terug naar de steentijd worden geblazen. Kijk naar Afghanistan, Irak en Libië. De laatste twee waren goed ontwikkelde landen in de Arabische wereld met een relatief hoge levensstandaard voor hun burgers. Nu broedplaatsen voor terroristenlegers, mensenhandel, orgaanhandel en algehele hell holes.

Beiroet 2010 (own picture)

Men zou bijna vergeten dat naast alle ellende die deze stad trof, ze ook prachtige kanten kent en ooit aan de basis stond van de klassieke beschavingen samen met de steden Sydon, Tyrus en Baalbek (eigen foto 2010, JTMN).

Ondertussen bewijzen de Westerse naties politiekcorrecte lippendienst door steun te vragen voor de getroffen bevolking. Eerder hoorde je ze nooit toen Libanon al aan de rand van de afgrond stond en langzaam werd gewurgd door de sancties van de VS. En steun is vaak één van de tactieken om vrij toegang te krijgen tot landen die daar doorgaans niet op zitten te wachten. Weer een soevereine natie op de knieën gebracht.

Het schaakspel van de lockdown maatregelen

  door ,
Mondkapje (pixabay)

De overheden – hier en in andere landen – zijn met een uiterst geraffineerd spel bezig. Wie zelf terugkijkt ziet dat er van de tijdlijn en logica van de maatregelen weinig klopt en dat ze zelfs tegenstrijdig zijn. Weet de regering eigenlijk wel waar ze mee bezig is? Voorstanders leggen dat uit als dat de regering besluiten maakt op beperkte informatie en zo telkens bijstuurt; een beetje erbij en een beetje eraf. Ik zie een geraffineerd spelletje schaak tegen een grootmeester, waarbij af en toe wat stukken worden geofferd om je de illusie te geven dat je meespeelt, om je uiteindelijk schaakmat te zetten. In newspeak heten die zogenaamde concessies “versoepelingen”. Een mooi eufemisme dat verhult dat je eigenlijk een sigaar uit eigen doos krijgt. Immers, de vrijheden die je net daarvoor werden afgepakt worden daarna een klein beetje terug gegeven. Maar niet helemaal. En eigenlijk mag je blij zijn met dat stukje dat je terug krijgt. En zo schuift de inperking van vrijheden en burgerrechten steeds verder op zonder dat het de meesten opvalt.

Mondkapjes, de volgende zet in het schaakspel

Een mooi recent voorbeeld hiervan is de mondkapjes discussie. Hoewel veel experts – inclusief de mensen van het RIVM – het er over eens zijn dat mondkapjes geen veiligheid bieden, wordt dit toch steeds harder gepusht. De regering doet dit ook erg slim: ze leggen het zelf niet op – want het is immers ongrondwettelijk – nee, ze voeren o.a. via de media en gekochte influencers de druk zo op dat een bepaalde groep mensen er zelf om gaat vragen. Voeg daar een paar doorgeslagen burgemeesters aan toe die zichzelf boven de wet stellen en het fundament is gelegd om weer een impopulaire schijnmaatregel door te voeren. Wettelijkheid en billijkheid regelen we wel achteraf.

Nu is het voor veel mensen wel duidelijk dat het mondkapjesverhaal niet vol te houden valt. Het gaat er wel komen, er komt verzet en als men volhoudt valt het uiteindelijk voor de rechter als ongrondwettelijk. Persoonlijk denk ik dat het een test is waarbij men kijkt hoe ver men kan gaan. Men wil zien welk deel van de bevolking zich dit laat welgevallen zonder er tegen in opstand te komen. Inmiddels krijgen we al onzinteksten te horen als “het mondkapje als een signaal van bewustwording”. In dat opzicht lijkt het al veel op de virtue signaling die we ook zien in de BLM en gender discussies, waar mensen over elkaar heen buitelen om aan de buitenwereld te laten zien hoe betrokken en open minded ze zijn. Vaak heeft het niks met betrokkenheid te maken maar meer met het profileren van eigen ego en het ophalen van social browning points.

Met dit soort ‘vrienden’ heb je geen vijanden meer nodig… Deze mensen ketenen zich vrijwillig vast

Opmaat naar total surveillance

Maar waarom dan die mondkapjes nu overal? Zie het eigenlijk maar als een testcase voor het echte werk. Mondkapjes zijn natuurlijk enorm onhandig als je mensen echt in de gaten wil houden. Met de COVID pass die eraan komt, komt er een ongekend stukje surveillance bij dat veel verder strekt dan alleen het bijhouden van wie wel of niet gevaccineerd is. Het uitrollen van het 5G netwerk is niet bedoeld om ons allemaal aan stralingskanker te helpen, maar is een belangrijk sluitstuk in het total surveillance net dat straks over ons gesloten wordt. In China en het Verenigd Koninkrijk zien we al een totalitaire hoeveelheid aan cameratoezicht en slimme software die er achter zit. Met het 5G netwerk wordt die technologie vervolmaakt. Zelfs zonder een telefoon die continu uitzendt waar je bent, kom je niet meer weg aan het totale toezicht. En voor goede facial recognition zijn die mondkapjes wel erg onhandig.

En dus zul je zien dat wanneer de weerstand op mondkapjes gaat toenemen, er weer een versoepeling aankomt. Ja, mondkapjes zijn lastig maar we moeten wel de social distancing waarborgen en achteraf contactonderzoek kunnen doen. En dat doen we nu dan met slimme software (“slimme” systemen, ook weer zo’n mooi staaltje newspeak). Dan komt de echte meesterzet waar het allemaal om draaide. Deze software neemt het ongemak van zo’n irritante muilkorf weg, maar zorgt er wel voor dat iedereen netjes zijn afstand houdt. Eerst met een waarschuwing en zo nodig met een boete achteraf. Vergelijk het maar met een flitscamera of de rijdende robotcamera’s van de gemeente. Ik zie een prachtig verdienmodel voor de staat erbij komen.

Dit is dus de tactiek: ze dringen je iets vervelends op, nemen het weer weg om het te vervangen door iets wat je in beginsel als minder irritant ervaart. Uiteindelijk allemaal voor jouw veiligheid. En die van anderen, uiteraard. Veilig en sociaal. No man is an island. En dat je met die systemen ook weer een heleboel andere dingen kunt doen, is mooi meegenomen. Niet alleen om te kijken of je je aan de regels houdt, nee, ze kunnen je zo ook meer spullen aansmeren door goed in de gaten te houden wat je koopt, eet en waar je fysiek naar kijkt. Nu niet alleen meer online maar dus ook offline. Briljant verbeeld in de film Minority Report. Dergelijke data in de handen van overheden en grote bedrijven, die direct gelinkt wordt aan personen, gaat onze vrijheid alleen nog maar meer inperken. Of zoals ze in het onderstaande filmpje zeggen: “it’s not only valuable to monitor compliance, but to improve customer experience“.

https://twitter.com/JohnD91394640/status/1290980512362881025?s=20

(redactie: filmpje (tijdelijk?) niet beschikbaar door opgeschort Twitter-account. De censuur draait overuren…)